Недела
4. септември
1. РАЗВИВАЊЕ НА БЛАГОРОДНИ ОСОБИНИ
а. Што треба да го карактеризира нашиот однос кон секој човек - и што може да ни помогне постојано да одржуваме таков став? 1 Солунјаните 5:14,15,23; 1 Коринтјаните 9:25.
б. Како се манифестира напредокот во животот на еден христијански управител, и со кои средства се постигнува? Колосјаните 3:8-10,13; Јаков 3:17,18.
„Кога поднесувате некои помали тешкотии кои ви се чинат премногу тешки, помислете на Исус, драгиот Спасител, како страдал и издржал за да ги спаси грешните смртници“. – Manuscript Releases, vol. 3, p. 124.
„Ќе бидете погрешно разбрани. Остави му ги на Бога неправдите за кои мислиш дека постојат. Секогаш бидете подготвени да слушате, и не подлегнувајте на провокации. Не кажувајте лути зборови за нешто што сте слушнале. Ова му штети на вашето влијание. Нека Божјата милост ви помогне да имате трпение“. – Manuscript Releases, vol. 19, p. 149.
„Треба да негуваме љубов во срцето, не онаа која лажно се нарекува милосрдие и која нè наведува да го љубиме гревот, а грешникот да го оправдаме, туку библиска љубов и библиска мудрост, која е ‘најнапред чиста, а потоа миротворна, кротка, послушна, полна со милост и добри плодови’“. – 4 Сведоштво, 558.
Понеделник
5. септември
2. УПРАВИТЕЛИ ВО ДОМОТ И ЗАЕДНИЦАТА
а. Кои начела треба да се комбинираат во воспитувањето на нашите деца? Псалм 85:10.
„Непослушноста и бунтот мора да бидат казнети; но запомнете дека казната мора да се изрече во Христовиот дух. Барајте послушност, но никогаш во бура од тешки зборови и бес, туку цврсто и љубезно. Кога ќе се чувствувате повикани да го дисциплинирате вашето дете, сетете се на вашиот однос со небесниот Отец. Дали сте оделе пред Него во совршенство? Зарем не залутавте во непослушност? Зарем не го жалостите цело време? Но, дали Тој ви одговара во лутина? Запомнете, исто така, дека вашите деца ги наследиле овие склоности кон злото од вас. Сетете се дека и вие понекогаш се однесувате како возрасни деца. И покрај тоа што зад себе имате долгогодишно христијанско искуство, и покрај многуте можности за самодисциплина, многу е лесно да се испровоцирате и налутите. Затоа, постапувајте со вашите деца нежно и имајте на ум дека тие немале можност како вас да развијат самоконтрола“. – The Review and Herald, July 8, 1902.
б. Каков начин на дејствување им дава кредибилитет и живот на нашите мисионерски напори во заедницата? Лука 6:28-30.
„Во сите наши односи со неверниците, внимавајте да не им дадете повод погрешно да ја проценат вашата вера или да приговараат на сметка на вистината што ја застапувате. Многумина со своето однесување го блокираат патот. Тие покажуваат одредена непромисленост од нивна страна; лесно се провоцираат. Во трговијата или во други световни работи доаѓа до помали проблеми, што ги тера да мислат дека соседите погрешно ги процениле или ги оштетиле. На тој начин се создава студенило и негативни чувства, а со тоа ја затворате вратата за пристап до оние до кои вистината би можела да допре. Никогаш не смееме да дозволиме световните работи да ја згаснат нашата љубов кон душите. Браќа, бидете нежни и љубезни во секоја прилика. Никогаш не бидете груби, критични или строги во вашето однесување. Ако има некоја корист, дајте му ја предноста на ближниот, бидејќи вие сте должни да го љубите како себеси. Покажувајќи го Христовото трпение и љубов, барајте можности да му направите добро. Нека види дека религијата што ја исповедаме не ги затвора ниту замрзнува патиштата на душата, правејќи нè несимпатични и строги“. – The Review and Herald, May 22, 1888.
Вторник
6. септември
3. МАНИФЕСТАЦИЈА НА ЉУБОВ
а. Како огорченоста кон нашите браќа и сестри влијае на нашата положба пред светот? Евреите 12:15.
„’Нова заповед ви давам: да се љубите еден со друг; како Јас што ве возљубив, така и вие да се љубите еден со друг. По тоа ќе ве познаат сите дека сте Мои ученици, ако имате љубов меѓу себе’ (Јован 13:34,35). Овие зборови не се зборови на обичен човек, туку на нашиот Искупител; и колку е важно за нас да ги извршуваме упатствата што Тој ни ги дал! Ништо не може толку да го ослабне влијанието на црквата како недостатокот на љубов. Христос вели: ‘Ете, Јас ве праќам како овци меѓу волци: бидете мудри како змии и незлобни како гулаби’ (Матеј 10:16). Ако треба да се соочиме со противењето на непријателите, кои се претставени како волци, да внимаваме да не покажеме ист таков дух меѓу себе. Непријателот добро знае дека, ако немаме љубов еден кон друг, ќе може да ја постигне својата цел, да ја рани и ослабне црквата, предизвикувајќи раздор меѓу браќата. Тој може да ги наведе да негуваат зли претпоставки, да зборуваат зло, да се обвинуваат, осудуваат и мразат еден со друг. На тој начин се срамоти Божјото дело, се оцрнува Христовото име, а на душите на луѓето им се нанесува неопислива штета“. – The Review and Herald, June 5, 1888.
б. Што ќе се случи ако секојдневно негуваме љубов? Матеј 12:35 (прв дел); Колосјаните 3:12-15.
„Ако имаш љубов во срцето, ќе настојуваш да го утврдиш и изградиш својот брат во најсветата вера. Ако излезе збор кој има штетно влијание врз карактерот на вашиот пријател или брат, немојте да охрабрувате таков злобен разговор. Тоа е дело на непријателот. Љубезно потсетете го говорникот дека Божјата реч забранува такви разговори. Треба да го исчистиме срцето од сè што го валка храмот на нашата душа, за да може Христос да живее во него. Нашиот Откупител ни кажа како можеме да Го откриеме на светот. Ако го негуваме Неговиот Дух, ако ја покажуваме Неговата љубов кон другите, ако се грижиме за доброто на другите, ако сме љубезни, трпеливи и истрајни, светот ќе има доказ според плодовите што ги даваме, дека сме Божји деца. Единството во црквата ни овозможува да извршиме свесно влијание врз неверниците и световните луѓе“. – The Review and Herald, June 5, 1888.
Среда
7. септември
4. ТИПИЧЕН ПРОБЛЕМ
а. Наведете едно зло што често се случува во црквата. Левитска 19:16 (прв дел); Еремија 20:10; Изреки 16:17-20.
„Неутврдените гласини што кружат овде-онде често го уништуваат единството меѓу браќата и сестрите. Има поединци кои будно и со отворен ум и уши гледаат и ослушнуваат за да фатат некој скандал кој се случува. Тие собираат ситни детали за некој настан, кои сами по себе знаат да бидат сосема безначајни, но кои се прераскажуваат и преувеличуваат додека човек поради еден збор не го направат престапник. Се чини дека нивното мото е: ‘Пријавете и ние ќе пренесеме понатаму’. Овие преносители на бајки ја вршат ѓаволската работа со неверојатна верност, несвесни колку нивните постапки се навредливи за Бога. Кога би потрошиле само половина од енергијата и ревноста вложени во оваа злобна работа во преиспитување на сопственото срца, би нашле толку многу работи за да ги исчистат своите души од нечистотија, така што не би имале време ниту склоност да ги критикуваат своите браќа и тогаш не би подлегнале на ова искушение. Вратата на умот мора да биде затворена против: ‘велат’ или ‘слушнав’. Наместо да дозволиме љубомората или лошите претпоставки да влезат во нашите срца, зошто да не отидеме кај нашите браќа, и искрено, но љубезно да им раскажеме што сме слушнале штетно за нивниот карактер и влијание, да се молиме со нив и за нив?“ – The Review and Herald, June 3, 1884.
б. Како можеме да ја избегнеме навиката да озборуваме? Изреки 14:15; 25:9,10.
в. Ако откриеме дека некој брат или сестра навистина се виновни за некоја грешка, тогаш која е нашата лична должност? Галатјаните 6:1; Јаков 5:19,20.
„Кога забележуваме грешки кај другите, да се потсетиме дека и ние имаме недостатоци кои можеби се посериозни во Божји очи од оние што ги осудуваме кај нашиот брат. Наместо да ги објавувате неговите недостатоци, замолете го Бога да го благослови и да му помогне да ја надмине својата грешка. Христос ќе го одобри овој дух и однесување и ќе ви го отвори патот да зборувате мудри зборови кои ќе им дадат сила и ќе му помогнат на оној што е слаб во верата“. – The Review and Herald, June 5, 1888.
Четврток
8. септември
5. ЉУБОВ КОН БЛИЖНИОТ
а. Какви промени се забележуваат кога не подлегнуваме лесно на провокации и кога не негуваме зли мисли (1 Коринтјаните 13:5)? Ефесјаните 4:23-25; 5:9-12.
„Личноста, која во себе ја негува оваа драгоцена билка на љубовта, ќе биде со самопожртвуван дух и нема да загуби власт над себе дури и ако биде предизвикана. Таа нема на другите да им припишува зли побуди и намери, туку длабоко ќе жали за гревот доколку тој се открие во било кој ученик на Христа“. – 5 Сведоштво, 123.
„Љубовта не се сомнева. Таа секогаш на најдобар начин ги толкува побудите и постапките на другите. Љубовта никогаш нема без потреба да укажува на грешките на другите. Таа не ги слуша желно клеветите, туку секогаш настојува да потсети на некои добри особини на клеветеникот“. – 5 Сведоштво, 168.
б. Како светот може да види во нашиот живот секојдневен раст во Христа? Тит 2:7,8,11-14.
„Секој нека се запраша: Ја имам ли благодатта на љубовта? Дали научив да бидам трпелив и благ. Без тој небесен дар, даровите, ученоста и слаткоречивоста ќе бидат како ѕвонче што ѕвони или кимвал што ѕвечи. За жал, мнозина кои ја исповедаат верата малку го ценат ова драгоцено богатство и не копнеат за него“. – 5 Сведоштво, 169.
„Иако не можеме да ги сакаме и да се дружиме со оние кои се најлути непријатели на Христос, сепак мораме да го негуваме тој дух на кротост и љубов што беше карактеристичен за нашиот Учител - љубов која не мисли зло и не се срди“. – The Review and Herald, June 3, 1884.
Петок
9. септември
ЛИЧЕН ПРЕГЛЕД НА ПРАШАЊАТА
1. Опишете ја реформацијата цитирана во Колосјаните 3:8-10,13?
2. Како можеме подобро да го прикажеме Христос во овоземните работи?
3. Како можеме да го надминеме заедничкиот проблем што мачи многу цркви?
4. Што не е во ред со „тие велат“ и „слушнав“?
5. Опишете некои начини на кои може управителството на Божјата љубов да се манифестира во корист на другите.