Ang kinaiyahan adunay nindot nga ilustrasyon nga magatudlo kanato mahitungod sa dakong gahum sa Dios, maingon man usab sa matubosong buhat nganhi sa atong mga kasing-kasing. Ang siklo sa mga alibangbang gikomposar sa upat ka ang-ang, nga mao ang: itlog, hantatalo, pupa ug hamtong. Ang proseso hamubo, mokabat ug usa ka bulan. Mangitlog ang mga alibangbang sa ilawom nga bahin sa dahon sa mga tanom diin didto ang ilahang mga ulod mokaon. Sa dihang ang itlog mapusa na, usa ka gamay nga hantatalo mogawas gikan sa kabhang niini. Sa laing bahin, ang mga hantatalo, hilabihan kahangol, mokaon sila ug daghan ug paspas nga motubo. Sa dihang ang hantatalo maabot na sa pagkahamtong, moporma na kini ug pupa, nga ginatawag usab nga chrysalis. Samtang naa sa sulod sa chrysalis, ang hantatalo moagi sa usa ka kausaban nga nailhan isip metamorphosis ug human sa pipila ka mga adlaw, gikan sa pupa motumaw ang usa ka nindot nga alibangbang.

Ang hantatalo moagi sa usa ka kinatibuk-ang kausaban. Nahimo siya nga hingpit nga lahi nga nilalang nga adunay hingpit nga bag-o ug lahi nga kinaiyahan. Ug mao kini ang buot sa Dios alang sa atong espirituhanon nga kinabuhi dha kang Cristo: “Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nanagpangagi na; ania karon, sila nangabag-o” (2 Corinthians 5:17). Plano sa Dios nga bag-ohon ang atong mga kinabuhi, ipasig-uli ang Iyang dagway nganhi kanato, bag-ohon ang atong mga kasing-kasing. Siya miingon, “Hatagan ko usab kamo sa usa ka bag-o nga kasingkasing, ug ang usa ka bag-ong espiritu igabutang ko sa sulod ninyo; kuhaon ko ang batoon nga kasingkasing gikan sa inyong unod, ug hatagan ko kamo sa usa ka kasing-kasing nga unodnon. Ug igabutang ko ang akong Espiritu sa sulod ninyo, ug palakton ko kamo sa akong kabalaoran, ug kamo magabantay sa akong mga tulomanon, ug magatuman kanila” (Ezekiel 36:26, 27).

Ang pulong “pagkakabig” nagpasabot sa pagbag-o, paghimo nga lahi, sa hingpit nga kausaban ngadto sa usa ka butang nga lahi kaysa kaniadto. Usa ka panig-ingnan niini makita sa Juan 16:20, “Ang inyong kasubo mabayloan sa kalipay” o diha sa Bugna 11:6, “… ug may gahum sila sa ibabaw sa mga tubig aron kini mangahimong dugo,”

Busa, kung maghisgot kita kabahin sa pagkakabig, maghisgot kita mahitungod sa buhat sa Dios sa pag-usab alang sa tawo ug diha sa tawo, usa ka buhat nga sa diin ang tawo gipasaylo ug nabag-o, usa ka halangdon nga buhat nga magmatarung ug magbalaan sa magtutuo. Kini usa ka buhat nga sa diin ang karaang pagkatawo nalansang ug nalubong ug diin ang bag-ong pagkatawo natawo ngadto sa bag-ong kinabuhi.

Ang pagkakabig maoy buhat sa Dios sa tawo pinaagi sa gahum sa iyang gugma ug sa Balaang Espiritu. Adunay mga kinatibuk-an nga pagkakabig sama sa kang Saulo, usa ka pagkakabig nga nga nahibaloan pag-ayo sa dihang ang tawo sa Tarso adunay personal nga pakigtagbo kang Cristo diha sa iyang panaw padulong sa Damasco. Ang kinabuhi ni Saulo naapektohan sa pagpadayag sa himaya ni Cristo. Kini nga pakigtagbo nakapausab sa iyang kinabuhi diha-diha dayon ngadto sa punto nga nalapdusan siya sa pagkabuta ug naghapa sa yuta, ug miingon: “Ginoo, unsa ba ang buot mo nga pagabuhaton ko? (Buhat 9:6). Siya nga padulong sa Damasco nga may dautang mga tumong batok sa iglesia ni Cristo, nabalik lamang ang iyang panan-aw human sa tulo ka adlaw nga pagpuasa ug pag-ampo nga gisundan sa pagbautismo. Ug unya siya gilayon misugod sa buhat sa pagtukod sa iglesia nga kaniadto sa dakong tinguha iyahang ginalutos. Ug karon si Saulo mainiton nga nagmantala kang Cristo kinsa maoy sentro karon sa iyang kinabuhi ug mensahe. “Ug gilayon gimantala niya sa mga sinagoga si Cristo, nga kini mao ang Anak sa Dios” (Buhat 9:20).

Ang pagkakabig ni Saulo, nga gitawag usab nga Pablo (nga nagpasabot “ang gamay”), maoy usa ka buhat sa grasya sa Dios ug ang makapausab nga gugma ni Jesu Cristo. Kini maoy hinungdan nga ang mabangis nga manglulutos siya sa iyang kaugalingon gilutos usab alang kang Jesus, ug gimantala niya ang Iyang mensahe nga way pagkahadlok, nga nag-atubang sa tanang klase sa kalisod, bisan ang kamatayon sa kaugalingon. Aduna usab lahi nga matang sa pagkakabig sama sa kaso ni Nicodemo. Mikabat ug tulo katuig human niadto nga pakighisgot uban ni Jesus (tan-awa ang Juan kapitulo 3) alang kang Nicodemo sa pag-abot sa punto nga mahimong mapadayag ang iyang pagtuo kang Jesus ug magatugyan sa kinatibuk-an sa iyang kaugalingon ngadto sa nalansang nga Mangluluwas.

“Ang hangin madungog diha sa taliwala sa mga sanga sa mga kahoy, nga nagahaguros sa mga dahon ug mga bulak; apan kini dili makita, ug walay tawo nga nakahibalo kung diin kini gikan ug asa padulong. Busa, sama sa buhat sa Balaang Espiritu diha sa kasing-kasing. Dili na kini mapasabot pa kay sa mga lihok sa hangin. Ang tawo dili makahimo sa pagsulti sa eksaktong takna o lugar o sa pagsubay sa tanang mga kahimtang sa proseso sa pagkakabig; apan dili kini magpamatuod nga siya wala makabig. Pinaagi sa ahensya nga dli makita sama sa hangin, si Cristo sa kanunay nagabuhat diha sa kasing-kasing. Sa hinay-hinay, tingali dili mamatikdan sa magadawat, ang mga pagbati makahimo nga makapahaduol sa kalag ngadto kang Cristo. Kini mahimo nga madawat pinaagi sa pagpamalandong Kaniya, pinaagi sa Kasulatan, o pinaagi sa pagpamati sa pulong gikan sa buhi nga magwawali. Sa kalit, samtang ang Espiritu moabot nga mas may direktang paghangyo, ang kalag malipayon nga magatugyan sa iyang kaugalingon ngadto kang Jesus. Sa kadaghanan kini gitawag ug kalit nga pagkakabig; apan kini bunga sa dugay na nga pagdani sa Espiritu sa Dios — usa ka mapailubon, malungtarong proseso.”1

“Nan, Sa unsang paagi kita maluwas? . . . Ang kahayag nagdan-ag gikan sa krus nagpadayag sa gugma sa Dios. Ang Iyang gugma nagdani kanato ngadto Kaniya. Kung dili nato suklan kini nga pagdani, kita mamahimo nga pagadad-on sa tiilan sa krus sa paghinulsol alang sa mga sala nga nakapalansang sa Manluluwas. Unya ang Espiritu sa Dios pinaagi sa pagtuo magahatag ug bag-ong kinabuhi diha sa kalag. Ang mga huna-huna ug mga tinguha madala ngadto sa pagsunod sa kabubut-on ni Cristo. Ang kasing-kasing, ang huna-huna nahimo nga nabag-o sa dagway Niya nga kinsa nagabuhat nganhi kanato sa pagtugyan sa tanang mga butang ngadto sa Iyang kaugalingon. Unya ang balaod sa Dios mapatik diha sa huna-huna ug kasing-kasing, ug kita mosulti kauban ni Cristo, ‘Nagakalipay ako sa pagbuhat sa imong kabubut-on, Oh Dios ko’ (Psalm 40:8).’’ 2

“Samtang ang hangin dili makita, kini mohimo ug mga epekto nga makita ug mabati. Busa ang buhat sa Espiritu ngadto sa kalag mopadayag sa iyang kaugalingon ug matag buhat niya kinsa nabati niini ang matubosong gahum. Kung ang Espiritu sa Dios makapanag-iya sa kasing-kasing, kini magausab sa kinabuhi. Makasasala nga mga huna-huna masalikyaw, dautang mga buhat gibiyaan; gugma, pagpaubos, ug kalinaw mopuli sa kasuko, kasina, ug panag-away. Kalipay mopuli sa kaguol, ug ang panagway nagpakita sa kahayag sa langit. Walay usa nga nakakita sa kamot nga nag-alsa sa palas-anon, o nakakita sa kahayag nga nanaog gikan sa hawanan sa kahitas-an. Ang panalangin moabot kung pinaagi sa pagtuo ang kalag magatugyan sa kaugalingon ngadto sa Dios. Unya kana nga gahum nga dili makita sa tawhanong mata naghimo ug bag-ong binuhat diha sa dagway sa Dios.”3

“Busa managhinulsol kamo, ug managbalik kamo, aron pagapalaon ang inyong mga sala, kay sa ingon niana moabut ang mga panahon sa kahamugaya gikan sa atubangan sa Ginoo” (Buhat 3:19).

“Kon walay tinuod nga paghinulsol, walay tinuod nga pagkakabig. Daghan ang nalimbongan dinhi, ug kasagaran ang ilahang tibuok kasinatian nagpamatuod nga usa ka limbong. Mao kini nganong daghan kaayo kinsa nadugtong sa iglesia nga wala pa gayud madugtong kang Cristo.”4

“Paghinulsol, ug tumalikod kamo gikan sa tanan ninyong kalapasan; aron ang pagkadautan dili mahimong inyong kalaglagan” (Ezequiel 18:30).

“Ang paghinulsol naglakip ug pagkasubo sa sala ug pagtalikod gikan niini. Dili kita mobiya sa sala gawas kon makita nato ang pagkamakasasala niini; hangtud nga kita motalikod niini sa kasing-kasing, walay tinuod nga kausaban sa kinabuhi. ”5

Bisan pa, aron nga masinati kini nga paghinulsol, kinahanglan nato nga masabtan sa unsa kini mahimo. “Samtang ang makasasala makonbikto sa sala, siya usab madani sa gugma ug pagkabalaan ni Cristo; kay si Jesus nagdani kaniya ngadto sa Iyang kaugalingon. Walay tawo nga makamugna sa iyang kaugalingon sa paghinulsol nga gikinahanglan sa kaluwasan sa kalag. Siya mas dili makadala sa iyang kaugalingon sa paghinulsol kay sa madala niya ang kaugalingon sa pagkakabig. Ang paghinulsol magsugod sa kasing-kasing samtang nagatutok sa gugma ni Cristo, kinsa naghatag sa Iyang kinabuhi sa pagluwas sa makasasala. Ang gugma sa Dios maoy makapahumok sa pinakagahi nga mga kasing-kasing.”6

Ang buhat sa pagkakabig nagdala uban niini ug kahibulongang mga bunga: Usa ka bag-ong kinabuhi, usa ka limpyo ug nabag-o nga kasing-kasing, usa ka husto nga espiritu ug uban pa nga mga bunga, maoy mga mahimayaon nga ebidensya sa pagkakabig. “Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nanagpangagi na; ania karon, sila nangabag-o” (2 Corinto 5:17).

• Ang Babayeng Samariahanon, sa dihang nakabig kang Jesus, gibiyaan niya ang kinabuhi nga mananapaw ug miadto sa siyudad sa pagsugid nga si Jesu Cristo ingon nga manluluwas nga Mesias. Juan 4:28,29.

• Ang Giyawaan, kinsa hubo sa dihang gibuhian, unya karon nakita nga nabistihan ug naa na siya sa hustong panghunahuna; ang iyang pagkahubo nawala na human sa pagkakabig niya. Lucas 8:35.

• Si Pedro, ang dili edukado nga mangingisda, human sa iyang pagkakabig nahimo siya nga matinud-anon nga magbalantay sa ebanghelyo, usa ka nakakat-on ug usa ka tigbalita sa gingharian sa kahayag. Mateo 4:19.

• Si Zaqueo, ang maniningil sa buhis, kinsa gipasanginlan nga usa ka traydor ug usa ka kaaway sa katawhan human sa iyang pagkakabig, gihatag niya ang katunga sa iyang katigayunan ngadto sa mga kabus ug nag desisyon nga himoon niya ang pag-uli ngadto sa mga nalimbungan niya. Lucas 19:8, 9.

• Si Maria, kinsa gisudlan sa pito ka mga demonyo tungod sa iyang malaw-ay nga kinabuhi, human sa iyang kaluwasan ug pagkakabig siya nagdala kang Jesus ug usa ka bililhon nga gasa alang sa pagpahayag sa iyang gugma ug pasalamat. Marcos 14:3

Ang pagkakabig mohimo sa pagkamaayo ni Cristo nga molambo sa atong mga kinabuhi, adunay misyonaryo nga espiritu, pagtugyan ngadto sa kabubut-on sa Dios, pagkamatinud-anon, ug balaanong kalipay. Ang tanan nga halangdon ug matahom modagaya diha sa kinabuhi sa usa kinsa nakabig ngadto sa Ginoo.

“Ang espiritu ni Cristo usa ka misyonaryo nga espiritu. Ang pinaka-unang pagbati sa nabag-o nga kasing-kasing mao ang pagdala usab sa uban ngadto sa Manluluwas. ”7

“Ang matag matinud-anon nga tinun-an natawo ngadto sa gingharian sa Dios ingon nga usa ka misyonaryo. Siya kinsa nga nagainom sa buhi nga tubig mahimo nga usa ka tuburan sa kinabuhi. Ang tigdawat mahimo nga usa ka tighatag.”8

Uso ang paghimo ug pag-angkon sa relihiyon. Dili tanan kinsa naga-angkon nga relihiyoso tinuod nga mga Cristohanon; daghan ang nagtawag sa ilang mga kaugalingon nga mga Cristohanon wala motuman sa mga prinsipyo sa balaod sa Dios, sila nabuhi sa pagpakaon sa karaang pagkatawo nga makapahimuot sa unod. Sila nalimbongan sa kaugalingon sa pagtuo nga sila nakabig sa dihang sa pagkatinuod sila wala makabig. Daghan ang nagpahayag: “Oh, Dios! Nagapasalamat ako kanimo nga ako dili ingon sa ubang mga tawo, mga mangingilog, dili mga matarung, mga mananapaw; ug dili usab ingon niining maniningil sa buhis. Nagapuasa ako makaduha sa semana, nagabayad ako sa mga ikapulo sa tanang naangkon ko” (Luke 18:11, 12). Ang pag-angkon mahimong walay bili kung ang kasing-kasing wala mausab.

Ang hinungdan sa bakak nga mga pagkakabig dili tungod kay kulang sa kahibalo o mga kahigayonan, apan kulang sa kinatibuk-an ug bug-os nga pagsurender, ngadto sa pagkapakyas sa pag-abli sa usa ka kasing-kasing sa bug-os ngadto kang Jesus ug magtugot sa buhat sa pag-usab sa Iyang grasya nga molihok sa kinabuhi.

Usa ka nag-unang panig-ingnan mao ang kang Judas Iscariote, kansang kabantog ilado kaayo.

“Si Judas wala niabot sa punto sa pagtugyan sa bug-on sa iyang kaugalingon ngadto kang Cristo. Wala niya gibiyaan ang iyang kalibutanon nga ambisyon o ang iyang gugma sa salapi. Samtang iyang gidawat ang katungdanan sa usa ka ministro ni Cristo, wala niya ibutang ang iyang kaugalingon sa ilalum sa diosnon nga paghulma.”9

Kung andam ka nga mobulag sa hingpit gikan sa tanan nimong makasasala nga mga paagi, mahimo kang mahiusa kang Cristo, ug ang pagkahiusa kang Cristo mao ang pagsulod sa dalan sa kinabuhi ug sa mga rehiyon sa kalinaw.

Busa karon nga anaa kita sa Semana sa Pag-ampo, hinaut nga mahimo kini nga usa ka kahigayonan sa pagsusi sa atong mga kasing-kasing ug tan-awon nato kung aduna bay agianan sa pagkadautan nga atong ginasunod — kung ang atong pagbati wala ba mabahin, kung wala ba kitay mga dios-dios nga nagpuyo sa trono sa atong kasing-kasing, ug sa pagsiguro nga aduna kitay kasinatian nga sa diin si Jesus ang Hari ug bugtong Hari nga nagpuyo sa trono sa atong mga kasing-kasing. (Isaiah 33:22.) “Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon” (Lamentaciones 5:21).

Panahon na alang kanato, sama ni Jacob, nga tangtangon ang mga dios-dios nga anaa sa atong mga kasing-kasing ug ilubong sila hangtud sa kahangturan (Genesis 35:2-4). Panahon na nga matawo pag-usab pinaagi sa pulong sa Dios ug ang gahum sa Iyang espiritu (1 Pedro 1:23). Panahon na nga mahimong gawasnon sa kagawasan nga gihimo ni Cristo kanato. Panahon na nga biyaan ang nabahin nga kasing-kasing, ug, pinaagi sa milagrosong grasya sa Dios, mausab ngadto sa mga lalaki, mga babaye, ug mga batan-on sumala sa Iyang kaugalingong kasingkasing (Buhat 13:22). Panahon na sa pagsulti ug Oo kang Jesus. Kung ikaw motugyan kang Jesus karong adlawa, buhaton Niya ang milagro nga posibleng kulang sa kinabuhi nimo. Ang iyang katuyoan lig-on: “Ug ako magahatag kanila sa usa ka kasing-kasing, ug ako magbutang sa usa ka bag-ong espiritu sa sulod ninyo; ug kuhaon ko ang batoon nga kasing-kasing gikan sa ilang unod, ug hatagan ko sila sa kasingkasing nga unod: Aron sila makalakaw sa akong kabalaoran, ug makabantay sa akong mga tulomanon, ug makabuhat niana: ug sila mahimo nga akong katawohan ug Ako mahimo nga ilang Dios” (Ezekiel 11:19, 20).

Ang pagkakabig kinahanglan tinuod, dili taphaw. Ang sulod sa kasing-kasing kinahanglan nga usbon, dili lamang ang panggawas nga kinabuhi; ang kinauyokan sa pagtuo kinahanglang molapas pa sa ritwalistiko o seremonyal. Sa panahon sa Manluluwas, ang mga Hudiyo ug relihiyoso nga mga pangulo naghimo ug dakong pagpapakita sa pagkadiosnon, apan si Jesus mipadayag nga ang ilang mga kinabuhi walay sulod ug imoral. Mateo 23:27, 28. Labaw pa sa gawasnon nga mga kausaban ang gikinahanglan; kini adunay ilang dapit, apan ang “espirituhanon nga kasing-kasing” — nga mao, ang hunahuna — kinahanglang bag-ohon, ug kini magdalag bag-ong kinabuhi.

Ang mga katawhang Hudiyo sa adlaw ni Cristo nagsalig sa mga halad ug mga ritwal imbes sa Usa nga gitumong niini. Ug ingon nga kana dili paigo, miabot sila sa pagpuli sa nawala nga presensya sa Dios sa daghang mga kinahanglanon sa tawhanong mga pagmugna — gani ang pagsukod sa ilang kabalaan pinaagi sa daghang mga seremonyas, samtang ang ilang mga kasing-kasing nagpabilin nga wala mausab, puno sa garbo ug pagkasalingkapaw.

Dili panggawas nga mga kausaban o kauswagan ang gikinahanglan, apan usa ka kinatibuk-an ug bug-os nga pagbag-o sa kinabuhi. Ang balhibo sa lobo sa Artiko tabunon, apan sa panahon sa tingtugnaw ang balhibo niini mahimong sama kaputi sa nyebe. Daw kini lahi nga binuhat ang lobo, apan sa pagkatinuod ang balhibo lamang niini ang nausab, usa ka kausaban nga maghatag niini ug takuban sa panahon sa tingtugnaw. Bisan pa ug ang iyang panggawas nga panagway may temporaryong kausaban, ang iyang kinaiya nagpabilin nga mao ra, siya sa gihapon kadtong usa ka maisugon, nagpaniid, mamumuno nga lobo.

“Ang tuburan sa kasing-kasing kinahanglan putli sa dili pa angmga sapa mahimong putli. Siya kinsa naningkamot sa pagkab-ot sa langit pinaagi sa iyang kaugalingong mga buhat sa pagbantay sa balaod nagasulay ug usa ka imposible. Walay kahilwasan alang sa usa kinsa adunay legal lamang nga relihiyon, usa ka matang sa pagkadiosnon. Ang kinabuhi sa Cristohanon dili usa ka pagbag-o o pagpa-uswag sa karaan, apan usa ka pagbag-o sa kinaiya. Adunay pagkamatay sa kaugalingon ug sa sala, ug usa ka bag-ong kinabuhi sa kinatibuk-an. Kini nga kausaban mamahimo nga madala lamang sa epektibong buhat sa Balaang Espiritu.”10

Ang atong paglakaw uban sa Dios kinahanglan adlaw-adlaw; kada adlaw gikinahanglan nato ang Iyang makapabag-o nga grasya sa atong mga kasing-kasing aron ang atong daan nga makasasala nga kinaiya — “ang daan nga tawo” — mawagtang sa hingpit. Ang obserbasyon gihimo na nga samtang ang karaang pagkatawo gilubong sa katubigan sa pagbunyag, ang alaut usab mahitabo nga maayong mulangoy. Busa ang determinadong mga pulong ni Pablo: “Namatay ako adlaw-adlaw” (1 Corinto 15:31).

“Adunay panginahanglan sa makanunayon nga pagbantay, usa ka adlaw-adlaw nga pagbag-o, nga ang atong tagsa-tagsa ka mga kinaiya sa bug-os mabalaan ngadto sa Dios. Ang tanan natong mga kusog kinahanglang maputli gikan sa mga taya sa sala, ug mabansay alang sa pag-alagad.”11

“Ang pagkabalaan ni Pablo maoy usa ka makanunayon nga pagpakig-away sa kaugalingon. ‘Namatay ako adlaw-adlaw,’ siya miingon. Sa kada adlaw ang iyang kabubut-on ug iyang tinguha sukwahi sa katungdanan ug kabubut-on sa Dios. Apan imbis nga sundon ang kahiligan, siya mibuhat sa kabubut-on sa Dios, bisan pa ug dili makapahimuot ug makapalansang sa iyang kinaiya. Kung kita mopadayon sa unahan ngadto sa ilhanan sa atong hataas nga pagtawag diha kang Cristo Jesus, kinahanglan nga kita mopakita nga kita nahaw-asan sa tanang kaugalingon, ug nasangkapan sa bulawanong lana sa grasya.”12

Si Daniel sa Babilonya gihulagway nga tawo nga walay ikasaway: “Nan ang mga presidente ug ang mga principe nanagpangita sa higayon batok kang Daniel mahatungod sa gingharian; apan sila wala makakita sa higayon ni kalapasan, sanglit siya matinumanon man, ni may hikaplagan sila nga sayup kun kalapasan diha kaniya” (Daniel 6:4).

Diin man ang sekreto sa pagkinabuhi niining usa ka matinud-anon nga kinabuhi? Si Haring Dario nagpadayag sa sekreto ni Daniel nganhi kanato; iyang giila ang duha ka higayon nga ang sekreto ni Daniel anaa sa iyang mapadayonon nga pakig-uban sa Dios. Gipadayon ni Daniel ang usa ka kinabuhi sa pagtuo ug adlaw-adlaw nga pag-ampo, nagkalipay sa suod nga pakig-uban sa Dios matag adlaw. Ang dinasig nga talaan nag-ingon: “Oh Daniel, alagad sa Dios nga buhi; ang imong Dios nga gialagaran mo sa kanunay, nagaluwas ba kanimo gikan sa mga leon?” “Unya ang hari nalipay sa hilabihan gayud, ug nagsugo nga ilang kuhaon si Daniel gikan sa langub. Busa si Daniel gipagawas sa langub, ug walay kadaut nga hikaplagan diha kaniya, tungod kay siya misalig man diha sa iyang Dios” (Daniel 6:20,23).

“Ang matuod nga pagkakabig magdala kanato sa adlaw-adlaw ngadto sa pakig-uban sa Dios. Adunay mga pagtintal nga pagaatubangon, ug usa ka kusog nga sulog nga magdala kanato gikan sa Dios ngadto sa atong kanhi nga kahimtang sa walay pagtagad ug pagkamakasasala sa pagkalimtanon sa Dios.”13

“Ako mao ang punoan sa parras, kamo mao ang mga sanga. Kong kinsa ang pabilin kanako, ug ako kaniya, kini magabunga ug daghan; kay kong mahibulag kanako wala kamoy arang mabuhat” (Juan 15:5).

Ang matag usa kanato kinahanglan nga sigurohon ang atong tagsa-tagsa nga pagtugyan, usa ka personal nga pagkakabig. Kitang tanan kinahanglan nga makaangkon ug usa ka buhi nga kasinatian; Si Cristo kinahanglan nga maglingkod sa trono sa kasing-kasing. Ang Iyang Espiritu kinhanglan nga mogahum sa atong mga pagbati. Mga ginikanan nagkinahanglan sa matubsanong grasya sa Dios pinaagi sa usa ka personal nga kasinatian uban kang Cristo, sama sa ginahimo sa mga anak. Ang matag usa kinahanglan nga madugtong ngadto sa matuod nga punoan aron nga mohatag ug mga bunga diin ang atong langitnong Amahan mapasidunggan. “Dinhi niini ginahimaya ang akong Amahan, aron managpamunga kamo ug daghan; aron kamo mahimong mga tinun-an nako” (Juan 15:8).

“Ang Dios nagadala kanato pinaagi sa Iyang probidensya. Gikan sa kahangturan Iya kitang gipili nga mahimong Iyang masinulundon nga mga anak. Iyang gihatag ang Iyang Anak aron mamatay alang kanato, aron kita mabalaan pinaagi sa pagsunod sa kamatuoran, mahinloan gikan sa tanang pagkagamay sa kaugalingon. Karon nagkinahanglan Siya kanato ug usa ka personal nga buhat, usa ka personal nga pagtugyan sa kaugalingon.”14

“Ngadto sa siyudad sa Dios walay makasulod didto nga makapahugaw. Ang tanang mga mahimong pumoluyo didto mahimo dinhi nga makabaton ug putli nga kasing-kasing. Sa usa kinsa nagakat-on kang Jesus, adunay makita nga pagtubo sa dili pagkaganahan sa tinamhangan nga pamatasan, dili maayo nga pinulongan, ug magaspang nga panghunahuna. Kung si Cristo magapuyo sulod sa kasing-kasing, adunay kaputli ug kamaayo sa panghunahuna ug pamatasan.”15

Si Enoc naglakaw uban sa Dios 300 ka tuig human sa pagkahimugso sa iyang anak nga lalaki nga si Metusela, ug kapin sa 300 ka tuig kada adlaw si Enoc nagdapit sa Dios sa paglakaw uban kaniya, hangtud nga usa ka adlaw ang Dios miabot ug sa kakinahanglan miingon kaniya, “Enoc, ikaw nagdapit kanako sa paglakaw. uban kanimo sulod niining 300 ka tuig, busa karon mianhi ako karong adlawa sa pagdapit kanimo sa paglakaw uban kanako,” ug gidala siya ngadto sa langit. “Ug si Enoc naglakaw uban sa Dios, ug nawala siya, kay gikuha siya sa Dios” (Genesis 5:24). Si Enoc wala lamang mag-ampo apan matinud-anon usab sa pagtuman sa iyang katungdanan ngadto sa Dios ug sa iyang isig-katawo; Gihigugma ni Enoc ang gihigugma sa Dios ug gidumtan ang gidumtan sa Dios; nagkinabuhi siya pinaagi sa pagtuo sa usa ka kinabuhi diha sa dalan sa pagkamasinugtanon, nga nakapahimuot sa Dios sa tanan niyang gibuhat. “Tungod sa pagtuo si Enoc gilalin aron dili siya makakita sa kamatayon, ug wala siya hikit-i kay gilalin man siya sa Dios; kay siya may pagpamatuod nga gihimo mahitungod kaniya nga sa wala pa siya paglalina nakapahimuot siya sa Dios” (Hebrews 11:5).

“Bisan pa gani karon, nagaingon si Jehova, bumalik kamo kanako uban ang bug-os ninyong kasingkasig, ug uban ang pagpuasa, ug uban ang paghilak, ug uban ang pagbalata” (Joel 2:12). Paggahin ug igong panahon karon sa pagkonsiderar sa imong mga paagi ug tan-awa kung naa ka ba sa husto nga relasyon uban ni Jesus.

• Gusto ba nimong itugyan ang imong kasing-kasing ngadto kang Jesus karon aron mausab?

• Ug ikaw nga nakatugyan na sa imong kaugalingon ngadto kang Jesus, gusto ba nimo nga bag-ohon ang imong pagtugyan ngadto kang Jesus aron ang imong kasing-kasing mahimong mas matahum sama sa kang Cristo?

• Gusto ka bang mag-ampo karon dayon aron ihatag ang imong kasing-kasing ngadto kang Jesus?

Magdungan ta sa pag-ampo.