Ang tinuod nga paghinulsol mogiya sa usa ka tawo sa pag-ila sa ilang sala ug mosugid niana. “Ang mga ehemplo diha sa pulong sa Dios sa tinuod nga paghinulsol ug pagpaubos madayag sa usa ka espiritu sa pagsugid diin walay pangulipas sa sala o pagsulay sa pagpakamatarung sa kaugalingon. Si Pablo wala mangita sa pagpanalipod sa iyang kaugalingon; iyang gipinta ang iyang sala diha sa labing itom nga kolor niini.”3

Si apostol Juan nagsulat, “Kong umingon kita nga kita walay sala, gilimbongan nato ang atong kaugalingon, ug walay kamatuoran dinhi kanato. Kong igasugid nato ang atong mga sala, matinumanon ug matarung siya, aron pasayloon kita niya sa atong mga sala, ug pagahinloan kita niya gikan sa tanang kadautan. (1 Juan 1:8, 9). Kini mao ang usa ka nindot nga saad: Kung atong isugid ang atong mga sala, kita gipasaylo ug nahinloan.

Human kita naghinulsol ug nagsugid sa atong mga sala kita gidapit nga mahimong makabig. Ang Pagkakabig maoy usa ka kompleto 180o nga liso sa atong mga kinabuhi, magadala sa lahi nga padulngan. Ang Ginoo nag imbita kanato sa pagliso gikan sa kalibutan ngadto Kaniya, sa kinabubut-on, dili pinaagi sa pinugos:

“Bisan pa gani karon, nagaingon si Jehova, bumalik kamo kanako uban ang bug-os ninyong kasing-kasing, ug uban ang pagpuasa, ug uban ang paghilak, ug uban ang pagbalata: Ug gision ninyo ang inyong kasing-kasing, ug dili ang inyong mga saput, ug bumalik kamo kang Jehova nga inyong Dios; kay siya napuno sa gracia ug maloloy-on, mahinay sa kasuko, ug madagayaon sa mahigugmaong-kalolot, ug nakapabasol kaniya ang dautan” (Joel 2:12, 13).

“Ang usa ka kausaban makita diha sa kinaiya, sa mga batasan, sa mga tinguha.”4

Kini dili usa ka gamay nga kauswagan sa atong espirituhanon nga kinabuhi apan usa ka kompleto nga kausaban.

“Walay ebidensya sa tinuod nga paghinulsol gawas kon kini nagabuhat sa pagreporma. Kung iyang iuli ang iyang gisaad, ihatag pag-usab ang iyang gikawat, isugid ang iyang mga sala, ug higugmaa ang Dios ug ang iyang isigkatawo, ang makasasala mahimong makasiguro nga siya nakalabang gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.”5

Sa ato usab nakita niining Semana sa Pag-ampo, kadto lamang mga sala nga gisugid ug gisalikway ang pagapapason, o tanggalon diha sa libro sa kinabuhi. Ang pagkansela sa mga sala kinahanglan mahimo sa dili pa nato madawat ang “kahamugaya” – ang “ulahing ulan.”

“Ang dakong buhat sa ebanghelyo dili matapos diha sa diyutay nga pagpadayag sa gahum sa Dios kay sa nakita sa iyang pagsugod. Ang mga tagna nga natuman diha sa pagbubo sa kanhing ulan sa pagsugod sa ebanghelyo, matuman na usab sa ulahing ulan diha sa pagsira niini. Ania ang ‘mga panahon sa kahamugaya’ diin si apostol Pedro naglantaw niini sa dihang siya miingon, ‘Busa, managhinulsol kamo, ug managbalik kamo, aron pagapalaon ang inyong mga sala, kay sa ingon niana moabut ang mga panahon sa kahamugaya gikan sa atubangan sa Ginoo; Ug nga igapadala niya si Cristo.’”6

Sa dihang ang unang ulan nahulog diha sa adlaw sa Pentecostes halos ang tanang mga sumosunod nagtapok sa usa ka lugar, didto sa ibabaw nga lawak. Unsa ang ilang ginabuhat didto sulod sa napulo ka mga adlaw? Ang Biblia nagsulti kanato:

“Kini silang tanan nanagpadayon sa paghiusa sa pag-ampo, kauban sa mga babaye ug ni Maria nga inahan ni Jesus ug kauban sa iyang mga igsoon” (Buhat 1:14).

“Niining adlaw sa pagpangandam mao ang mga adlaw sa lawom nga pagsusi sa kasing-kasing. Ang mga disipulo nibati sa ilang espirituhanon nga panginahanglan ug naghangyo sa Ginoo alang sa balaan nga pagdihog aron nga sila mahaum alang sa pagbuhat sa pagluwas sa kalag. Sila wala mangayo sa usa ka panalangin alang sa ilang kaugalingon lamang. Sila nabug-atan sa lulan sa kaluwasan sa mga kalag.”7

Kini natuman diha sa Buhat 2:1-4.

“Ang saad sa Balaang Espiritu dili limitado sa bisan unsang edad o sa bisan unsang rasa. Si Cristo nagdeklara nga ang balaanong inpluwensya sa Iyang Espiritu magauban sa Iyang mga sumosunod hangtud sa katapusan. Gikan sa adlaw sa Pentecostes ngadto sa presente nga panahon, ang Maglilipay gipadala ngadto sa tanan kinsa nagatugyan sa ilang mga kaugalingon sa bug-os ngadto sa Ginoo ug sa pagpangalagad Kaniya.”8

Bisan pa sa kamatuoran nga ang Balaang Espiritu gihatag kanato karon sa usa ka sukod, sa pagtudlo kanato ug sa paggiya kanato ngadto sa tanang kamatuoran, ang saad sa ulahing ulan maoy gikinahanglan alang sa pagtapos sa bulohaton sa Dios, alang sa pagtapos sa pagmantala sa walay katapusang ebanghelyo. Ug kini nga saad matuman:

“Ug unya mahitabo sa ulahi, nga igabubo ko ang akong Espiritu ibabaw sa tanang unod; ug ang inyong mga anak nga babaye ug ang inyong mga anak nga lalake managpanagna, ang inyong mga tawong tigulang managdamgo sa mga damgo, ang inyong mga batan-ong lalake makakita sa mga panan-awon; Ug ingon man usab ibabaw sa mga sulogoon nga lalake, ug ibabaw sa mga sulogoong babaye niadtong mga adlawa igabubo ko ang akong Espiritu” (Joel 2:28, 29).

Sa dihang atong mabasa ang pulong “sa kaulahian” diha sa libro sa Joel atong masabtan nga diha sa katapusang mga adlaw usa ka bulohaton ang kinahanglan mahimo sa dili pa ang Balaang Espiritu igahatag kanato uban sa pinakadaku nga sukod. Sa miaging mga bersikulo sa Joel 2, ang manalagna nagtataw sa bulohaton nga kinahanglan mahimo sa wala pa ang ulahing ulan:

“Tiguma ang katawohan, balaana ang pagkatigum, pundoka ang mga tawong tigulang, tiguma ang kabataan, ug kadtong mga masuso; pagulaa ang kaslonon nga lalake gikan sa iyang lawak, ug ang pangasaw-onon gikan sa iyang sulod. Pahilaka ang mga sacerdote, ang mga ministro ni Jehova, sa kinataliwad-an sa alagianan sa templo ug sa halaran, ug ipaingon kanila: Pagawasa ang imong katawohan, Oh Jehova, ug ayaw itugyan ang imong panulondon nga pagatamayon, nga ang mga nasud managgahum kanila: kay ngano man nga moingon sila sa taliwala sa mga katawohan: Hain man ang ilang Dios? Unya si Jehova nangabugho alang sa iyang yuta, ug nalooy sa iyang katawohan” (Joel 2:16-18).

Walay usa nga makadawat sa “kahamugaya,” o “ulahing ulan,” kung ang iyang mga sala wala mapapas, o nakansela. Bisan pa niana, subo nga isulti, nga daghan ang nagdahom sa pagdawat nianang dakong panalangin diha sa ilang makasasala nga kahimtang, walay paghinulsol ug pagkakabig, nagdahom nga sa panahon sa ulahing ulan sila mareporma. Ang mga kaso niini walay paglaum, ingon sa atong mabasa sa mosunod nga mga pahayag:

“Akong nakita nga daghan ang wala magtagad sa pagpangandam nga labi nga gikinahanglan ug nagalantaw sa panahon sa ‘kahamugaya’ ug ang ‘ulahing ulan’ nga mopahaum kanila sa pagbarog diha sa adlaw sa Ginoo ug mabuhi sa Iyang panan-aw. Oh, unsa ka daghan ang akong nakita sa panahon sa kasamok nga walay salipdanan! Ilang gipasagdan ang gikinahanglan nga pagpangandam; busa sila dili makadawat sa kahamugaya nga ang tanan unta makabaton sa paghaum kanila nga mabuhi diha sa panan-aw sa balaang Dios. . . . Akong nakita nga walay usa nga makapahat sa ‘kahamugaya’ gawas kung sila makabaton sa kadaugan batok sa kasamok, batok sa garbo, kadalo, gugma sa kalibutan, ug batok sa matag sayop nga pulong ug binuhatan.”9

“Kadtong naglangay sa pagpangandam alang sa adlaw sa Dios dili makahimo niana diha sa panahon sa kasamok o sa bisan unsang sunod nga panahon. Ang kaso sa tanan niini walay paglaum.”10

“Adlaw-adlaw atong pangitaon ang lamdag sa Espiritu sa Dios, aron kini makahimo sa iyang bulohaton diha sa kalag ug kinaiya. Oh, pila na ka panahon ang nausik pinaagi sa paghatag pagtagad sa mga butang nga walay hinungdan. Maghinulsol ug managbalik kamo, aron ang inyong sala pagapalaon sa dihang ang mga panahon sa kahamugaya moabut gikan sa atubangan sa Ginoo.”11

“Karong adlawa kinahanglan nimong hinloan ang imong sudlanan aron mahimong andam alang sa langitnong yamog, andam alang sa mga ulan sa ulahing ulan; kay ang ulahing ulan moabut, ug ang panalangin sa Dios mopuno sa matag kalag nga naputli gikan sa matag kahugawan. Kini mao ang atong bulohaton karon sa pagtugyan sa atong mga kalag ngadto kang Cristo, aron kita mahimong haum alang sa panahon sa kahamugaya gikan sa presensya sa Ginoo – haum alang sa bautismo sa Balaang Espiritu.”12

“Sa dili pa moabut ang katapusang mga paghukom sa Dios dinhi sa yuta adunay sa taliwala sa katawhan sa Dios ang ingon nga usa ka pagpabuhi sa una nga pagkadiosnon ingon sa wala pa masaksihan sukad sa mga panahon sa mga aposoles. Ang Espiritu ug gahum sa Dios igabubo diha sa Iyang mga kaanakan.”13

“Ingon ang mga membro sa lawas ni Cristo magakaduol sa panahon sa katapusang panagbangi, ‘ang panahon sa kasamok ni Jacob,’ sila motubo diha kang Cristo, ug moambit sa hilabihan sa Iyang Espiritu. Ingon nga ang mensahe sa ikatulong manulonda mobuswang ngadto sa usa ka makusog nga singgit, ug ingon nga ang dakong gahum ug himaya magauban sa pagsira sa bulohaton, ang matinud-anong katawhan sa Dios moambit niana nga himaya. Kini ang ulahing ulan mao ang mopabuhi ug mopalig-on kanila sa paglatas sa panahon sa kasamok. Ang ilang mga dagway mosanag uban sa himaya niana nga kahayag nga nagauban sa ikatulo nga manulonda.”14

“Busa, managkalipay kamo, mga anak sa Sion, ug panagmaya kang Jehova nga inyong Dios; tungod kay siya naghatag kaninyo sa nahaunang ulan sa igo gayud, ug iyang pagapaulanon ang ulan alang kaninyo, ang nahaunang ulan, ug ang naulahing ulan sa unang bulan” (Joel 2:23).

“Ug mahitabo sa ulahi nga mga adlaw, nagaingon ang Dios, igabubo ko ang akong Espiritu sa tanang unod: ug ang inyong mga anak nga lalake ug babaye magapanagna, ug ang inyong mga batan-on makakita ug mga talan-awon, ug ang inyong mga tigulang managdamgo ug mga damgo: Oo, ug sa akong mga ulipon nga lalake ug mga ulipon nga babaye, niadtong mga adlawa igabubo ko usab kanila ang akong Espiritu, ug managpanagna sila” (Buhat 2:17, 18).

“Sa pagsugod sa panahon sa kasamok, kami napuno sa Balaang Espiritu samtang nanglakaw kami ug nagmantala sa Igpapahulay nga mas hingpit.”15

“Sa pagsugod nianang panahon sa kasamok,’ nga gihisgotan dinhi wala nagtumong sa panahon sa mga hampak sa pagsugod sa pagbubo, apan sa diyutay nga panahon sa dili pa sila igabubo, samtang si Cristo anaa pa sa sanctuaryo. Nianang panahona, samtang ang bulohaton sa kaluwasan nagasira na, mga kasamok moabot sa kalibutan, ug ang mga nasud mangasuko, apan napugngan aron dili mababagan ang bulohaton sa ikatulong manulonda. Nianang panahona ang ‘ulahing ulan,’ o kahamugaya gikan sa presensya sa Ginoo, moabot, aron sa paghatag sa makusog nga tingog sa ikatulong manulonda, ug magaandam sa mga balaan sa pagbarug diha sa panahon kon ang pito nga katapusang mga hampak igabubo na.”16

“Ang katawhan sa Dios nakatapos na sa ilang bulohaton. Ilang nadawat ‘ang ulahing ulan,’ ang kahamugaya gikan sa presensya sa Ginoo,’ ug sila naandam na alang sa masulayong takna sa atubangan nila. Mga manulonda nagadali ngadto ug nganhi sa langit. Usa ka manulonda nibalik gikan sa kalibutan nagpahibalo nga ang iyang bulohaton natapos na; ang katapusang sulayanan gidala na sa kalibutan, ug ang tanan kinsa nakapamatuod sa ilang mga kaugalingon nga matinud-anon sa balaan nga mga kasugoan nakadawat ‘sa selyo sa buhi nga Dios.’ Unya si Jesus mihunong na sa Iyang pagpataliwala didto sa sanctuaryo sa langit.”17

Samtang kita nagtuon sa mga Kasulatan nga naglangkob sa bililhong mga saad sa Dios sa paghatag nganhi kanato sa Balaang Espiritu sa hingpit, atong masabtan nga diha sa panahon sa unang ulan ang gahum sa Balaang Espiritu gihatag sa kinatibuk-an niadtong kinsa “niadtong tanan nga nagkahiusa diha sa usa ka lugar.” Diha sa panahon sa ulahing ulan ang kasinatian sa katawhan sa Dios mahimong parehas. Ang bersikulo sa Biblia diha sa Zacarias nag-ingon:

“Mangamuyo kamo kang Jehova sa ulan sa panahon sa naulahing ulan, oo kang Jehova nga nagahimo sa mga kilat; ug siya magahatag kanila sa madagayaong ulan, alang sa tagsatagsa sa mga balili sa kapatagan” (Zacarias 10:1).

Daghang higayon nga atong nabasa kini nga bersikulo sa Biblia, ug naghimo ug lig-on nga pagpahayag niini nga mga pulong: “Mangamuyo kamo kang Jehova sa ulan sa panahon sa naulahing ulan,” ug nalimot sa katapusang bahin sa bersikulo nga nag-ingon nga ang Ginoo mohatag sa mga ulan “alang sa tagsa-tagsa sa mga balili sa kapatagan.”

Kining katapusang mga pulong nagpasabot nga ang matag usa nga anaa sa uma (ang iglesya), diin nianang panahona kinahanglan ang usa ka iglesya maputli, makadawat sa ulahing ulan. Kadtong nagsalikway sa paghimo sa ilang pagpangandam alang sa panalangin sa ulahing ulan dili makaplagan taliwala kanila. Sila matanggal gikan sa salin nga katawhan sa Dios pinaagi sa makusog nga pagtay-og. Ang pulong sa pagpadasig naghimo niini nga klaro kaayo:

“Ang Dios nagaayag sa Iyang katawhan. Siya adunay usa ka hinlo ug balaan nga iglesya. Kita dili makabasa sa kasing-kasing sa tawo. Apan ang Dios nagtagana sa mga paagi sa paghimo sa iglesya nga putli.”18

“Ang uban nangahulog ug nabiyaan sa dalan. Ang tamhangan ug sukwahi, kinsa wala moipon niadtong naghatag ug bili sa kadaugan ug kaluwasan nga paigo sa makanunayong pangamuyo ug nag-antus alang niini, wala makabaton niini, ug sila nabiyaan diha sa kangitngitan, ug ang ilang mga luna diha-diha dayon napulihan sa uban nga nagakupot sa kamatuoran ug nagaabot diha sa hanay.”19

“Kay ang grasya sa Dios nga nagadala sa kaluwasan nagpakita sa tanang mga tawo: Sa pagtudlo kanato nga sa nadumilian ta ang pagkadili-diosnon ug ang mga kailibgong kalibutanon, managpuyo kita sa kabuotan ug sa katarung, ug sa pagka-diosnon niini nga panahona sa kalibutan, Nga nagapaabut sa bulahan nga paglaum, ug sa pagpadayag sa himaya sa atong dakung Dios ug Manluluwas, nga si Jesucristo” (Tito 2:11-13).

“Sa dihang ang kinaiya sa Manluluwas nga sa hingpit mabatonan sa Iyang katawhan, ug unya Siya moanhi sa pagkuha sa mga Iya. Kini maoy pribilehiyo sa matag Cristohanon, dili lamang nga nagpaabot, apan sa pagpadali, sa pag-anhi sa atong Ginoo.”20

“Ug unya magapakita ang ilhanan sa Anak sa tawo sa langit; ug unya managbakho ang tanang mga banay sa yuta, ug makita nila nga moanhi ang Anak sa tawo sa ibabaw sa mga panganod sa langit, nga adunay gahum ug dakung himaya. Ug magapadala sa iyang mga manulonda uban ang masipang tingog sa budyong, ug ilang pagatigumon sa tingub ang iyang mga pinili gikan sa upat ka hangin, sukad sa usa ka tumoy sa langit hangtud sa usa” (Mateo 24:30, 31).

“Apan kong moanhi ang Anak sa tawo sa iyang himaya, ug ang tanang mga manulonda uban kaniya, unya magalingkod siya sa lingkoranan nga harianon sa iyang himaya. Ug pagatigumon sa atubangan niya ang tanang mga nasud; ug iyang pagabulagbulagon sila, ingon sa magbalantay sa kahayupan nga nagabulag sa mga carnero ug sa mga kanding. Ug igabutang niya ang mga carnero sa iyang too, ug ang mga kanding sa wala. Unya ang Hari magaingon sa mga nahatoo kaniya: Umari kamo mga binulahan sa akong Amahan, panunda ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibutan” (Mateo 25:31-34).

Samtang atong gibasa ang mahitungod sa kasinatian sa unang mga disipulo diha sa pagsugod sa panahon sa Cristohanon sa dihang ilang nadawat ang kanhing ulan, atong nakita nga kadtong anaa sa ibabaw nga lawak nakadawat sa bautismo sa Balaang Espiritu sa pagtingub. Ang ubang mga membro sa iglesya nakadawat niini pagkahuman niadto, ang matag usa.

Mahitabo ba usab kini sa atong panahon? Ang ulahing ulan ang gihisgotan, ug kita nagaampo niana sa kasubsob, ingon nga panghitabo nga mahitabo sa umalabot. Kanus-a kini matuman? Sala ba sa Ginoo ang pagkalangan sa pagdawat niining dakong panalangin? Ang Biblia nagsulti kanato: “Busa kong kamo nga mga dautan, mahibalong mohatag sa mga maayong hatag sa inyong mga anak, dili ba labi pa ang inyong Amahan nga langitnon magahatag sa Espiritu Santo sa mga managpangayo kaniya?” (Lucas 11:13).

Sa pila ka semana, ang mga representante sa salin nga iglesya sa Dios magahiusa sa pagtingub. Ang Balaang Espiritu sa Dios ibubo ba sa mga delegado sa sesyon sa Konperensya Heneral sa 2025? Mahimo ba ang nindot nga saad sa ulahing ulan madawat unya? Minahal kong mga igsoon, kita magaandam alang nianang dakong panalangin. Ang Ginoo magatabang sa tanan nga adunay handum nga mabautismohan sa Balaang Espiritu. Ang Espiritu sa Tagna nagtambag kanato:

“Mga manulonda sa Dios nagabantay sa kalamboan sa kinaiya ug nagatimbang sa moral nga bili. Ang pagsira hapit na matapos, ug ikaw wala maandam. Oh, nga ang pulong sa pasidaan magdilaab unta sa inyong mga kalag! Pangandam! Pangandam!”21

Ingon nga usa sa imong isigka-alagad, ako nangandoy sa paghimo ug usa ka paghangyo sa matag usa kinsa moadto ingon nga delegado sa sesyon sa Konperensya Heneral sa 2025: Palihug, adto sa Konperensya nga walay sulod, hiluwas gikan sa tanang gihunahuna nang daan nga mga ideya, paghimo ug usa ka bug-os nga pagpangandam, ug mohimog kalinaw uban sa Dios ug uban sa tawo, pagbaton ug limpyo nga konsensya, ug pangandam aron mabautismohan pinaagi sa Balaang Espiritu. Kinsay nasayud kung matuman ba ang gipaabot nga saad? Ug kitang tanan, mga igsoon, kinsa dili mga delegado, kinahanglan mosusi sa atong mga kinabuhi, isugid ang atong mga sala ug mangayo sa kapasayloan, aron nga ang atong mga sala mapapas, ug mag-ampo nga masibuton alang sa kalampusan sa Konperensya, aron ang Ginoo moduaw sa Iyang mga alagad uban sa mga ulan sa dakong mga panalangin. Ang Espiritu sa Tagna nagtambag kanato:

“Isalikway sa mga Cristohanon ang ilang panagsumpaki, ug ihatag nila ang ilang kaugalingon ngadto sa Dios alang sa pagluwas sa nawala. Himoa nga sila sa hugot nga pagtuo mangayo alang sa panalangin, ug kini moabot. Ang pagbubo sa Espiritu diha sa mga panahon sa apostoles mao ang ‘kanhing ulan,’ ug mahimayaon ang resulta. Apan ang ‘ulahing ulan’ mahimong mas abunda.”22

“Karon adlawa ihatag ang imong kaugalingon ngadto sa Dios, aron ikaw mahaw-as sa kaugalingon, mawad-an sa kasina, selos, dautang katahap, panag-away, sa tanang butang nga dili makapasidungog sa Dios. Karon adlawa kinahanglan nimong hinloan ang imong sudlanan aron mahimong andam alang sa langitnong yamog, andam alang sa mga pagbubo sa ulahing ulan; kay ang ulahing ulan moabut, ug ang panalangin sa Dios mopuno sa matag kalag nga naputli gikan sa matag kahugawan. Kini mao ang atong bulohaton karon sa pagtugyan sa atong mga kalag ngadto kang Cristo, aron kita mahaum alang sa panahon sa kahamugaya gikan sa presensya sa Ginoo – haum alang sa bautismo sa Balaang Espiritu.”23

Amen!