Sa wala pa si Jesus miadto sa Gethsemane sa katapusang higayon sa pag-ampo, Siya nagpahibalo sa Iyang mga disipulo nga Siya mobiya kanila tungod kay ang Iyang bulohaton dinhi sa yuta hapit na matapos ug Siya mobalik sa lugar kon diin sila, kay alang karon, dili makauban Kaniya. Nakita ang reaksyon nga kasubo sa mga disipulo ug tingali pagkasinalikway, si Jesus nagsulti kanila: “Dili malisang ang inyong kasingkasing” (Juan 14:1). Kadto nga mga pulong naghatag kanila sa paglaum ug, sama kanila, si Jesus nangandoy sa paghatag sa matag magtutuo sa pagsalig sa pagkahibalo nga Siya nakasabot sa tanan nga sirkumstansya sa kinabuhi ug Siya anaa ang tanang butang nga gikinahanglan sa kalag nga mahimong magmalinawon. Unya Siya miingon ngadto kanila: “Sa balay sa akong Amahan adunay daghan nga puloy-anan, kong wala pa unta, moingon unta ako kaninyo: Ako moadto sa pag-andam ug dapit alang kaninyo” (Juan 14:2).

Kadtong mga mansyon nagrepresentar ug usa ka puloy-anan ug ang usa ka puloy-anan mao ang lugar diin kitang tanan sa kinatibuk-an makakaplag ug kasigurohan, kalinaw ug kalipayan. Kana nga saad kinahanglan mahimong usa ka dakong pagpadasig sa matag usa kanato; atong makab-ot ang usa ka puloy-anan diin usab “Ang lobo ug ang nating carnero managsalo sa pagsibsib, ug ang leon mokaon sa dagami sama sa vaca nga toro” (Isaias 65:25). Kana nga puloy-anan halayo gikan sa tanang butang nga karon maoy hinungdan kanato sa pagkasubo ug pagkawalay kasigurohan, diin “Ug pagapahiran sa Dios ang tanang luha sa ilang mga mata; ug mawala ang kamatayon; ug wala nay pagbalata, bisan paghilak, bisan kasakit” (Bugna 21:4).

Apan ang sunod nga saad mao ang ingon ka nindot sama sa miaging usa: “Ug kong ako makaadto na, ug makaandam kaninyo ug dapit, moanhi ako pag-usab, ug panad-on ko kamo uban gayud kanako; aron nga kong asa ako atua usab kamo” (Juan 14:3). “Ako mobalik pag-usab” mao ang balsamo nga gikinahanglan sa mga disipulo nianang panahona. Sila wala pa mahibalo sa pagsulay nga nagpaabot kanila, apan gikan kaniadto kini nga saad maoy sentro sa ilang panghunahuna ug pagpadasig sa paggawas sa pagsangyaw sa Iyang pagbalik, ug naningkamot sa pagpahibalo kang Jesu Cristo sa matag nasud, tribu, pinulongan, ug katawhan.

Kwarenta ka mga adlaw human sa Iyang pagkabanhaw, si Jesus migiya sa Iyang mga disipulo ngadto sa Bukid sa mga Olivo, duol sa Bethany, atubangan sa siyudad sa Jerusalem diin didto Siya gisalikway ug unya gisilotan sa kamatayon. Mao kadto ang higayon sa panamilit ug kahigayonan sa paghatag sa katapusang mga pahimangno niini nga mga grupo sa mga lalaki ug mga babaye kinsa nagrepresentar sa nawala nga karnero nga nakaplagan. Ang mga pulong ni Jesus dili mga pagbadlong tungod sa ilang mga kasaypanan o mga kapakyasan, kadto mao ang mga pulong sa lawom nga kalumo ug simpatiya.

“Uban sa mga kamot nga gituy-od sa pagpanalangin, ug maingon ang kasigurohan sa Iyang mapanalipdanong pag-amoma, Siya hinay-hinay nga misaka gikan sa taliwala nila, gibira paingon sa langit pinaagi sa usa ka gahum nga mas kusgan pa kay sa bisan unsang yutan-ong pagdani. Sa Iyang pagsaka pataas, ang nahingangha nga mga disipulo mitan-aw nga nakatutok ang mga mata alang sa katapusang pagtan-aw sa ilang mikayab nga Ginoo. Usa ka panganod sa himaya ang nagtago Kaniya gikan sa ilang panan-aw; ug ang mga pulong mibalik ngadto kanila samtang ang madag-umon nga karwahe sa mga manulonda midawat Kaniya, ‘Ug ania karon, ako magauban kaninyo kanunay hangtud sa katapusan sa kalibutan.’ Sa samang higayon dihay milutaw ngadto kanila ang pinakatam-is ug labing malipayong musika gikan sa manulonda nga koro.”2

Niana nga takna duha ka gamhanang mga manulonda diha sa dagway sa tawo, pinaagi sa simpatiya ug gugma alang sa mga disipulo nga nagatutok sa langit, miduol ug nangutana kanila: “Mga tawo nga Galileanhon, nganong nanagtutuk kamo sa langit? Kining Jesus nga gibayaw sa langit gikan kaninyo, mobalik sa maong pagkaagi sumala sa inyong hingkitan, siya nga nagasaka sa langit” (Buhat 1:11). Kini ang sama nga mensahe sa paglaum nga gihatag ni Jesus kanila sa dugay na nga panahon “Apan kong moanhi ang Anak sa tawo sa iyang himaya, ug ang tanang mga manulonda uban kaniya, unya magalingkod siya sa lingkoranan nga harianon sa iyang himaya” (Mateo 25:31). Kini mao ang sama nga pagpadayag nga nadawat ni Juan didto sa Isla sa Patmos “Ania karon, moanhi siya uban sa mga panganod, ug ang tanang mata makakita kaniya, ug kadto sila nga mga naglansang kaniya, ug ang tanang mga banay sa yuta managkasubo tungod kaniya. Mao gayud kini, Amen” (Bugna 1:7). Ang mga manulonda nagsiguro kanila nga kining mao nga Jesus nga ilang nakita nga mikayab sa langit mobalik pag-usab sama sa Iyang pagkayab. Sa pagkatinuod, Siya moabot diha sa mga panganod, ug ang tanang mata makakita Kaniya.

Pagsabot sa dugang pa mahitungod sa panahon sa katapusan maoy usa ka butang nga nakadani sa mga disipulo – ug kini kinahanglan usab modani kanato. Sila miadto kang Jesus sa pribado sa pagpangutana: “Isulti kanamo, kanus-a kining mga butanga mahitabo? Ug unsa ang ilhanan sa imong pag-anhi ug sa katapusan sa kalibutan?” (Mateo 24:3).

Sa mga lugar diin ang teknolohiya nga maoy labi ka naugmad ug ang mga biyahe gihimo uban sa modernong mga paagi sa transportasyon, atong gitagad pag-ayo ang mga signal nga ang satellite navigator o GPS nga kagamitan naghatag kanato, mahitungod sa nabilin nga distansya ngadto sa padulngan o posible nga mga pagbag-o sa gipili nga ruta. Ang mga ilhanan duol sa mga kalsada makatabang usab kanato. Mga tagna sa Biblia maoy labi ka sama sa usa ka GPS magasulti kanato kung asa nata karon nga panahon aron kita maandam ug magiyahan nga hiluwas ngadto sa padulngan.

“Ug sa mitubag si Jesus, nag-ingon kanila: Magmatngon kamo nga dili kamo pagpasalaagon ni bisan kinsa. Kay daghan ang moanhi sa akong ngalan, sa pag-ingon: Ako mao si Cristo, ug magapasalaag sa kadaghanan” (Mateo 24:4, 5). Ngano nga si Cristo nagpresentar niini ingon nga unang ilhanan sa dili pa ang katapusan? Ang tubag gihatag pinaagi ni apostol Pedro: “Magbuotan kamo, ug managtukaw kamo: ang inyong kaaway, ang yawa ingon sa usa ka nagangulub nga leon, nagalibut-libut sa pagpangita ug tukbonon” (1 Pedro 5:8). Minahal ko nga mga igsoong lalaki ug mga igsoong mga babaye, si Satanas usab nahibalo sa mga tagna sa Biblia ug nahibalo nga ang pag-abot ni Cristo motapos sa iyang paghari sa kalisang. Mao na nga uban sa dakong tuso ug maliputon nga intriga – sama sa leon nga nagabantay sa iyang biktima sa dili pa niya atakihon – siya mopaila sa mga bakak nga mga doktrina sagulan sa mga kabahin sa kamatuoran sa paglingla sa mga magtutuo nga mahulog sa iyang mga lit-ag. Ang pagdaghan sa Islam, Buddhism, agnosticism, ug uban pang mga pilosopikal nga mga sulog sa tibuok kalibutan gituis ang pagsabot sa mga tawo sa kinaiya sa tinuod nga Dios, ang Maglalang sa langit ug yuta, ug gipalayo sila gikan sa bugtong tinuod nga tinubdan sa kahibalo, ang Biblia.

Ang atong bugtong kasigurohan anaa sa pagtuon sa Balaang Kasulatan uban ang daghan nga pag-ampo ug pagtugyan. Mao lamang kini nga butang nga makapanalipod kanato batok sa kasaypanan. Kung atong buhaton kini, kita sa kasiguro mahimong makapamatuod “Ngadto sa Kasugoan ug sa pagpamatuod! kong sila dili managsulti sumala niining pulonga, sa pagkamatuod walay kabuntagon alang kanila” (Isaias 8:20). Sa kanunay magtuon diha kanila kita makahimo sa pagtipig sa atong mga hunahuna sa bugtong bahandi nga makahimo kanato sa pagpamatuod: “Kini nahisulat.” Apan ang usa ka pasidaan: uban sa pag-uswag sa teknolohiya mas komon nga makita nga ang magtutuo mibiya sa pagbasa sa naandan nga papel nga mga Biblia. Sa laing bahin, kini nahimong mas sayon alang kanato sa kanunay nga pagdala sa kompleto nga mga librarya, mga leksyon, mga alawiton, ug uban pa, sa atong elektronikong mga himan. Apan sa laing bahin, ang pinakagamay nga timaan sa mensahe nga moabot kanato o ang usa ka gamay nga higayon sa pagkalinga, atong gibiyaan ang pagtuon ug ang atong hunahuna dali kaayo mausab ngadto sa laing mga butang nga sagad walay labot nianang higayona. Uban sa dakong kasayon ug uban niini nga pamaagi, si Satanas sa makadaghan nga higayon nakahimo sa pagbulag sa mga magtutuo gikan sa pagtuon sa kamatuoran.

Si Jesus nagpasidaan sa Iyang mga disipulo: “Ug makadungog kamo ug mga gubat, ug mga dinungogdungog sa mga gubat. Magbantay nga dili kamo mangalisang; kay kinahanglan nga manghitabo kining tanang mga butanga; apan dili pa mao ang katapusan. Kay magatindog ang nasud batok sa nasud, ug ang gingharian batok sa gingharian; ug moabut ang mga gutom ug mga kamatay, ug mga linog sa mga nagakalainlaing mga dapit” (Mateo 24:6, 7). Sa bag-ohay palang nga mga tuig atong nasaksihan ang kagubot diin anaa sa mga nasud. Samtang ang tanan sa pagkakaron nangita sa kalinaw, mga dagkong gubat miulbo nga nagpatay sa linibo sa tibuok kalibutan. Ang pagbakwit sa liboan ka mga milayas tungod sa mga gubat ug kawalay kalig-on sa politika diha sa daghan nga mga nasud nagdala kanila sa lainlaing mga direksyon, nagmugna sa tinuod nga krisis sa kaayohan diin ang kasakitan ug kagutmanan mipatigbabaw. Bisan pa niini nga mga kalisang, mga badyet sa milyonaryo sa dagko nga mga gahum gitagana sa pagpalit ug mga hinagiban ug mga bala aron sa pagpadayon sa mga gubat.

Sa laing bahin, samtang sa pipila ka mga nasud adunay daghan nga mga pagkaon ug daghan nga mga tawo nasakit tungod sa tanan nga dinalian nga pagkaon o walay sustansya nga pagkaon nga ilang gikonsumo, ug diin sa tanang adlaw linibo ka mga tolinada nga pagkaon ang napadong sa basurahan, aduna usab sa laing mga lugar diin linibo ang nangamatay sa kagutom. Kini lisod nga dawaton nga diha sa ika-21 nga siglo, uban sa tanang nag-una sa teknolohiya ug ang kasayon ug paspas nga pagdala sa mga butang. Adunay mga lugar diin ang mga tawo namatay tungod sa mga sakit hinungdan sa walay mainom nga tubig o gikan sa kaluya tungod kay walay makaon. Ang natural nga mga katalagman nga nahitabo sa bag-o lang nga mga dekada mao usab ang mga ilhanan diin maoy gipasabot ni Jesus. Ingon ang mga hulaw nagpuo sa kinabuhi sa pipila ka mga rehiyon sa planeta, mga baha tungod sa subra ug dili kasarangan nga mga ulan o mga buhawi ug bagyo nagbilin ug kalaglagan ug linibo ka mga biktima diha sa ilang haya. Sa bag-ohay nga mga tuig, mapintas nga mga linog ang nahitabo sa nagkalainlaing mga lugar ug dili lamang nag-uswag sa gahum, apan usab sa dako nga gidaghanon sa mga biktima nga ilang gibilin.

“Unsa ka subsob nga kita makadungog sa mga linog ug mga buhawi, sa kalaglagan pinaagi sa kalayo ug baha, uban sa dakong pagkawala sa kinabuhi ug kabtangan! Dayag nga kining mga kalamidad kalit nga mahitabo nga wala gimugna, dili madumalahan nga pwersa sa kinaiyahan, sa kinatibuk-an dili makontrolar sa tawo; apan diha kanilang tanan, ang katuyoan sa Dios mahimo natong mabasa. Sila apil sa mga ahensya diin Siya nagtinguha sa pagpukaw sa mga lalaki ug mga babaye sa usa ka pagbati sa ilang katalagman.” Tulo ka mga siyentipiko ug mga pilosopo nangita ug mga katin-awan ug mga pamaagi aron mapugngan kining mga panghitabo naghimo sa konklusyon nga ang tanang butang maoy usa ka produkto sa kausaban sa klima ug nga kini mao ang hinungdan sa kinaiyahan reaksyon niini nga paagi. Sa makausa pa, ang mga teoriya sa tawo nagliso sa mga dalunggan sa mga tawo gikan sa tinuod nga rason alang niining mga panghitabo. Kini tinuod nga ang kinaiyahan nag-antus ug nausab tungod sa dautang mga binuhatan sa katawhan, apan dili usab nato ibaliwala nga kini usab ang mga ilhanan nga gipasabot ni Cristo. Dili usab nato ibaliwala ang mga sangputanan nga kadtong nagdaut sa yuta moantus. “Ug naaligutgut ang mga kanasuran, ug miabut ang imong kaligutgut, ug ang panahon sa paghukom sa mga nangamatay, ug ang panahon sa paghatag ug balus sa imong mga ulipon nga mga manalagna, ug sa mga balaan, ug sa mga nangahadlok sa imong ngalan, sa mga gagmay ug sa mga dagku; ug sa paglaglag kanila nga nagalaglag sa yuta” (Bugna 11:18). Ang dakong buhat sa paglalang gipuo na, ug kadtong responsabli sa iyang pagkadaut pagasilotan.

Kini ba nga mga panghitabo mao ang mga ilhanan nga gipahayag ni Jesus sa Iyang mga disipulo nga magsilbing giya sa paghibalo kung unsaon pag-ila ang panahon? Oo, sila mao. Samtang ang mga disipulo nangutana, kanus-a ang katapusan sa kapanahonan? Dili kita makatakda sa petsa, kita makahubad lamang sa mga ilhanan ug makasabot nga wala nay daghan pang panahon nga nabilin sa atong kalibutan ug sa mga pumoluyo. “Apan nahatungod niadtong adlawa ug taknaa, walay usa nga nanghibalo kong anus-a, bisan pa ang mga manulonda sa langit bisan pa ang Anak, kondili ang Amahan lamang” (Mateo 24:36).

Si Jesus nagtumong nga ang panahon sa katapusan sulosama ngadto sa panahon sa wala pa ang lunop. “Kay ingon sa mga adlaw ni Noe, mao usab ang pagpadayag sa Anak sa tawo. Kay ingon sa mga adlaw sa wala pa ang lunop, nagakaon sila ug nagainom, nanagpangasawa sila ug nanagpamana, hangtud sa adlaw nga misulod si Noe sa arca; Ug wala nila hibaloi hangtud nga miabut ang lunop, ug gianud silang tanan; ingon usab niini ang pag-anhi sa Anak sa tawo” (Mateo 24:37-39).

Pagkaon, pag-inom, o mangasawa dili mga kasupak nga mga butang. Unsa ang nakapahimo kanila nga dulomtanan sa Dios mao ang mga paghinubra diin ang tawo nagdala kanila. Ang pinaka komon nga mga sakit karon nga panahon kadaghanan ang hinungdan mao ang dili maayo nga pagkaon o mga kinaiya sa pag-inom, usa ka hayahay nga pagkinabuhi, ug ang paggamit ug pag-abusar sa mga kagamitan nga makadaut sa panglawas. Dugay nga pagkaladlad sa makahilo nga mga ahente sama nianang nahanggab diha sa dagku nga mga siyudad o ang paggamit sa tabako ug mga druga dili lang hinungdan sa daghang mga sakit, apan usab mga pagbag-o sa genetiko nga mohatud sa pagkagrabe o mga sakit nga mosupil sa kaugalingong lawas. Ang estorya sa nahitabo sa Sodoma ug Gomorah, maingon ang kasinatian nga naagian sa katawhang Israel didto sa Shittim atubangan sa gisaad nga yuta, maoy usa ka pasidaan nga natala sa pagtudlo kanato nga ang kailibgon ug dili makontrolar nga mga pagbati makagiya sa tawo atubangan sa Dios sa paghimo sa pinakadulomtanan ug mahugaw nga mga buhat nga atong mahanduraw. “Sa tibuok nga mga katuigan adunay nagkatag nga pagkaguba sa kinaiya nga natanggong sa mga bato sa mahilayon nga pagpatuyang. Sa nagkaduol kita sa pagsira sa panahon, samtang ang mga katawhan sa Dios nagabarog diha sa mga utlanan sa langitnong Canaan, si Satanas mobuhat, sama kaniadto, modoble sa iyang mga paningkamot sa pagpugong kanila gikan sa pagsulod sa maayong yuta. Siya nagladlad sa iyang mga lit-ag sa tanang kalag. Dili lamang ang walay alamag ug walay kultura nga kinahanglan pagabantayan; siya mag-andam sa iyang mga tentasyon alang niadtong anaa sa pinakataas nga mga katungdanan, diha sa pinakabalaan nga bulohaton; kung siya makagiya kanila sa paghugaw sa ilang mga kalag, siya pinaagi kanila molaglag ug daghan. Ug siya mogamit sa samang mga ahente karon maingon sa iyang gigamit tulo ka libo ka tuig ang milabay. Pinaagi sa kalibutanong mga pakighigala, mga kaanyag sa katahum, pinaagi sa pagpangita sa kalipayan, bahakhak, kapistahan, o ang tasa sa bino, siya motintal sa paglapas sa ikapito nga kasugoan.”4

“Kini mao ang pribilehiyo sa tanang Cristohanon dili lamang ang pagpaabot apan sa pagpadali sa pag-abot sa atong Ginoong Jesu Cristo” (2 Pedro 3:12, katapusang bahin). Kung ang tanan nga nag-angkon sa Iyang ngalan mamunga alang sa Iyang himaya, unsa ka dali ang tibuok kalibutan mapugsan sa binhi sa ebanghelyo. Sa madali ang katapusang dako nga ani mahinog, ug si Cristo moanhi sa pagkuha sa bililhon nga lugas.”5

Pribilehiyo nato ang pagsulti sa bulahang paglaum nga mao ang pagbalik ni Jesu Cristo. Kini usab atong pribilehiyo ang pagbuhat sa samang bulohaton sa pagreporma nga gihimo ni Juan Bautista sa pag-andam sa alagianan sa unang pag-abot sa Ginoo. “Ang dakong suheto sa pagreporma kinahanglan nga mapaukyab, ug ang hunahuna sa kadaghanan mapukaw. Pagpugong sa tanang mga butang kinahanglan nga konektado niini nga mensahe, sa pagbalik sa katawhan sa Dios gikan sa ilang idolatriya, sa ilang pagkahakog, ug sa ilang pagpatuyang sa bisti ug sa ubang mga butang.”6

Karon ang panahon sa pag-usab sa atong mga kinabuhi, sa dihang ang atong pagtuman sa mga kasugoan sa Dios nagpadayag nga kita sa tinud-anay nahigugma Kaniya. Walay panahon nga pagausikan. Kita kinahanglan desidido sa pagsira sa mga pultahan sa tanang butang nga dili morepresentar sa kinaiya nianang katawhan kinsa nagaandam nga malalin ngadto sa langitnong mga puloy-anan. Ang atong mga buhat mopakita nga “Kay ang atong pagka-lungsoranon atua sa langit, diin magagikan usab ang Manluluwas nga atong gipaabut, ang Ginoong Jesucristo” (Filipos 3:20).

“Ang Ginoo dili magalangan mahitungod sa iyang saad, ingon sa paglangan sa gihunahuna sa uban; apan siya may pagkamapailubon alang kaninyo, sanglit dili buot nga may bisan kinsa nga mawala, kondili nga ang tanan makadangat sa paghinulsol” (2 Pedro 3:9). Ang bugtong katuyoan sa lugway nga panahon nga atong gipahimuslan karon maoy alang kanato sa paggamit aron sa pagtugyan ug pagpangandam alang sa dakong adlaw sa pag-abot ni Cristo. Ang matag adlaw nga molabay maoy pagkunhod ug usa ka adlaw sa pag-ihap ngadto sa katapusan. Kung si Jesus wala pa mobalik kana tungod kay Siya nagahatag kanato sa panahon aron nga kitang tanan makahimo sa tinud-anay nga paghinulsol ug makasinati sa usa ka lawom, tinuod nga pagkakabig diha sa atong mga kinabuhi. Ang pagluwas kanato gihimo pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, ang Cordero nga walay mantsa ug walay buling (1 Pedro 1:18, 19) aron maabot kadtong mga puloy-anan nga diin “Mga butang nga wala makita sa mata, ug wala hidunggi sa dalunggan, ug nga wala mosulod sa kasing-kasing sa tawo, bisan unsang mga butang nga gitagana sa Dios alang niadtong mga nahigugma kaniya” (1 Corinto 2:9). Ayaw itugot nga ang mga pagdani nga gitanyag sa kalibutan kanato, ang mga kapistahan ug mga tradisyon, dili kinahanglan nga mga uso ug mga dekorasyon, dili makapahimsog nga mga pagkaon o mga ilimnon o ang gugma sa salapi ug kalibutanong mga naangkon mobulag kanato gikan sa bililhong mensahe sa pag-abot sa Ginoo ug nga karon ang panahon sa pagpangandam!

Ang grasya lamang sa Dios ang makatabang kanato sa pagpangandam alang sa Iyang pag-abot. Ang buhat lamang sa Balaang Espiritu ang makapakonbinsir kanato diha sa panawagan sa paghinulsol ug pagkakabig. Hinaut nga ang atong inadlaw nga pag-ampo mao “umanhi ang imong gingharian.” Hinaut nga ang bulahang pag-ampo mahimong sama sa sulo nga modan-ag sa atong pagpanaw niining mangitngit nga kalibutan nga puno sa kadautan ug pag-antus. Hinaut nga ang atong katuyoan mao ang pagpadayon sa dag-anan ngadto sa ganti sa labing hataas nga pagtawag (Filipos 3:14) sa pagpasibaw kang Jesus sa matag adlaw ug diha sa matag lihok. Hinaut nga ang putli ug wala mabulingi nga relihiyon (Santiago 1:27) mahimong resulta sa pagkaanaa ni Cristo kanato.

“Sa dihang ang kinaiya ni Cristo sa hingpit makopya na diha sa Iyang katawhan, ug unya Siya moabut sa pag-angkon kanila ingon nga Iyang kaugalingon.”7 Maranatha, ang Ginoo moabut! Siya mipahayag: “Oo, moanhi ako sa madali. Amen. Umari ka, Ginoong Jesus” (Bugna 22:20). Amen.