Linggo
, Abr 13
1. ANG BUHAY SA TAHANAN NI JESUS
a. Anong matinding hamon ang hinarap ni Jesus sa Kanyang sariling tahanan? Juan 7:5.
“Sa murang edad, si Jesus ay nagsimulang kumilos para sa Kanyang sarili sa pagbubuo ng Kanyang pag-uugali, at kahit na ang paggalang at pag-ibig sa Kanyang mga magulang ay hindi makapag-papatalikod sa Kanya mula sa pagsunod sa salita ng Diyos. ‘Ito ay nasusulat’ ang Kanyang katwiran sa bawat kilos na naiiba sa mga kaugalian ng pamilya. Ngunit dahil sa impluwensya ng mga rabbi, naging mapait ang Kanyang buhay. Kahit sa Kanyang kabataan ay kinailangan Niyang matutunan ang mahirap na aral ng pagiging tahimik at matiyagang pagtitiis.
“Ang kanyang mga kapatid, na tinatawag na mga anak ni Jose, ay pumanig sa mga rabbi. Iginiit nila na ang mga tradisyon ay dapat sundin, na para bang ito ay mga hinihiling ng Diyos. Itinuring pa nila ang mga tuntunin ng mga tao nang mas mataas kaysa sa salita ng Diyos, at sila ay labis na nayayamot sa maliwanag na pagpapakilala ni Jesus sa pagitan ng mali at ng tama. Ang kanyang mahigpit na pagsunod sa kautusan ng Diyos ay kanilang kinondena bilang katigasan ng ulo. Sila ay namangha sa kaalaman at karunungan na ipinakita Niya sa pagsagot sa mga rabbi. Alam nila na hindi Siya nakatanggap ng pagtuturo mula sa mga pantas na tao, subali’t hindi nila makita na Siya ay isang tagapagturo sa kanila. Kinilala nila na ang Kanyang edukasyon ay mas mataas kaysa sa kanila. Subali’t hindi nila nakikilala na Siya ay may daan sa punungkahoy ng buhay, ang pinagmumulan ng kaalaman na kung saan sila ay walang nalalaman.” – The Desire of Ages, p. 86.
Lun
, Abr 14
2. ANG MGA ANAK NA LALAKI NI JOSE
a. Anong mungkahi ang ginawa ng mga kapatid na lalaki ni Cristo sa Kanya bilang paghahanda ng taunang Pista ng mga Tabernakulo? Juan 7:3, 4.
“Inisip ng mga kapatid [ni Kristo] na isang pagkakamali para sa Kanya na ihiwalay ang mga dakila at matatalinong tao ng bansa. Nadama nila na ang mga taong ito ay ang dapat na nasa tama, at si Jesus ang may pagkakamali sa paglalagay ng Kanyang sarili na salungat sa kanila. Ngunit nasaksihan nila ang Kanyang walang kapintasang buhay, at bagama't hindi nila inihahanay ang kanilang mga sarili sa Kanyang mga alagad, sila ay lubos na napahanga ng Kanyang mga gawa. Ang kanyang katanyagan sa Galilea ay nagbibigay-kasiyahan sa kanilang ambisyon; sila ay umaasa pa rin na magbibigay Siya ng katibayan ng Kanyang kapangyarihan na hahantong sa mga Pariseo na makita na Siya ay ang kung ano ang Kanyang inaangkin. Paano kung Siya ang Mesiyas, ang Prinsipe ng Israel! Pinahahalagahan nila ang kaisipang ito nang may pagmamalaking kaluguran.
“Labis silang nabalisa tungkol dito kaya hinimok nila si Kristo na pumunta sa Jerusalem. ‘Umalis ka rito,’ sinabi nila, ‘at pumaroon ka sa Judea, upang makita naman ng Iyong mga alagad ang mga gawang Iyong ginagawa. Sapagka't walang taong gumagawa ng anumang bagay sa lihim, at nagsisikap ihayag ang kanyang sarili. Kung ginagawa Mo ang mga bagay na ito ay pakilala Ka sa sanglibutan.’ Ang ‘kung’ ay nagpapahayag ng pag-aalinlangan at kawalan ng pananampalataya. Iniuugnay nila ang pagiging duwag at kahinaan sa Kanya. Kung nalalaman Niya na Siya ang Mesiyas, bakit may kakaibang pagiging-tahimik o kawalan ng pagkilos? Kung totoong taglay Niya ang gayong kapangyarihan, bakit hindi pumunta nang buong tapang sa Jerusalem, at igiit ang Kanyang mga pag-aangkin? Bakit hindi isagawa sa Jerusalem ang mga kamangha-manghang gawa na iniulat tungkol sa Kanya sa Galilea? Huwag magtago sa mga liblib na lalawigan, sinabi nila, at gawin ang Iyong mga makapangyarihang gawa para sa kapakanan ng mga mangmang na magsasaka at mangingisda. Ipahayag ang inyong sarili sa kabisera, makuha ang suporta ng mga pari at mga pinuno, at pagkaisahin ang bansa sa pagtatatag ng bagong kaharian.”—The Desire of Ages, p. 450.
b. Ilarawan ang suliranin na laging kinakaharap ng maamo. Awit 86:14.
“Ang mga kapatid na ito ni Jesus ay nangatuwiran mula sa makasariling motibo na kadalasang matatagpuan sa puso ng mga mapaghangad sa pagpapasikat. Ang espiritung ito ay ang namumunong espiritu ng sanlibutan. Sila ay nagalit dahil, sa halip na hangarin ang temporal na trono, si Kristo ay ipinahayag ang Kanyang sarili bilang ang tinapay ng buhay. Sila ay labis na nabigo nang ang karamihan sa Kanyang mga alagad ay iniwan Siya. Sila mismo ay tumalikod sa Kanya upang makatakas sa kahihiyan ng pagkilala sa kung ano ang ipinahahayag ng Kanyang mga gawa—na Siya ang Isinugo ng Diyos.”—Ibid., p. 451.
Mar
, Abr 15
3. PAGTATALO TUNGKOL KAY JESUS
a. Anong magkakasalungat na mga palagay ang ipinahayag hinggil kay Jesus? Juan 7:11, 12.
“Mula sa Jerusalem ang ulat ng mga himala ni Kristo ay kumalat saanman naroon ang mga Judio; at bagaman sa loob ng maraming buwan na Siya ay wala sa mga kapistahan, ang pagnanais sa Kanya ay hindi nabawasan. Marami mula sa lahat ng bahagi ng sanglibutan ang pumunta sa Pista ng mga Tabernakulo sa pag-asang makita Siya. Sa pasimula ng kapistahan ay maraming mga pagtatanong ang ginawa para sa Kanya. Ang mga Pariseo at mga pinuno ay naghihintay sa Kanya na dumating, umaasa ng pagkakataong kondenahin Siya. Sila ay balisang nagtanong, ‘Nasaan Siya?’ subali’t wala ni isang nakakaalam. Ang pag-iisip tungkol sa Kanya ay nangingibabaw sa lahat ng isipan. Dahil sa takot sa mga saserdote at mga pinuno, walang nangangahas na kilalanin Siya bilang ang Mesiyas, ngunit sa lahat ng dako ay may tahimik ngunit mainit na pagtatalo tungkol sa Kanya. Marami ang nagtanggol sa Kanya bilang isang isinugo mula sa Diyos, habang ang iba ay tinuligsa Siya bilang isang manlilinlang ng mga tao.”—The Desire of Ages, pp. 451, 452.
b. Paano pinatahimik ni Jesus ang magkakasalungat na mga palagay tungkol sa Kanyang sarili? Juan 7:14–18; Lucas 4:32.
“Sa kalagitnaan ng kapistahan, nang ang kaguluhan tungkol sa Kanya ay nasa kasukdulan, Siya ay pumasok sa looban ng templo sa harapan ng karamihan. Dahil Siya ay wala sa kapistahan, hinimok Siya na huwag mangahas na ilagay ang Kanyang sarili sa kapangyarihan ng mga saserdote at mga pinuno. Lahat ay namangha sa Kanyang presensya. Ang bawat tinig ay natahimik. Ang lahat ay namangha sa dignidad at katapangan ng Kanyang pagtindig sa gitna ng makapangyarihang mga kaaway na nagnanais sa Kanyang buhay.
“Nakatayo sa gayon, ang sentro ng atensyon ng napakalaking pulutong na iyon, si Jesus ay nagpahayag sa kanila na hindi pa nagagawa ng kahit sinuman. Ang kanyang mga pananalita ay nagpakita ng kaalaman sa mga kautusan at institusyon ng Israel, sa paglilingkod sa paghahain at sa mga turo ng mga propeta, na talagang higit pa kaysa sa mga saserdote at rabbi. Sinira Niya ang mga hadlang na pormalismo at tradisyon. Ang mga kaganapan sa hinaharap na buhay ay tila nakalatag sa harapan Niya. Bilang isa na nakakakita sa Hindi Nakikita, Siya ay nagpahayag tungkol sa makalupa at makalangit, sa tao at sa banal, na may positibong kapamahalaan. Ang kanyang mga salita ay napakalinaw at nakakakumbinsi; at muli, tulad sa Capernaum, ang mga tao ay namangha sa Kanyang pagtuturo; ‘sapagkat ang Kanyang salita ay may kapangyarihan.’ Lucas 4:32. . . . Lahat ay namangha sa Kanyang kaalaman sa kautusan at sa mga propesiya.”—Ibid., pp. 452, 453.
Miy
, Abr 16
4. PAGKAPOOT LABAN SA ISANG BANAL
a. Ano ang nakikita ni Jesus sa mga rabbi at ano ang Kanyang itinanong sa kanila? Juan 7:19.
“Si Jesus ay binigyan ang mga rabbi ng katibayan ng Kanyang pagka-Diyos sa pamamagitan ng pagpapakita na nababasa Niya ang kanilang mga puso. Mula pa nang magpagaling sa Bethesda sila ay binabalak na ang Kanyang kamatayan. Kaya't sila mismo ay lumalabag sa kautusan na kanilang sinasabing ipinagsasanggalang. ‘Hindi baga ibinigay sa inyo ni Moises ang kautusan, at gayon ma'y wala sa inyong gumaganap ng kautusan? Bakit ninyo pinagsisikapang ako'y patayin?’ ”—The Desire of Ages, p. 456.
b. Sa kanilang tugon kay Kristo, ano ang ipinaparatang sa Kanya ng mga rabbi—at paano naman Siya tumugon? Juan 7:20–23.
“Sa panghihikayat na ito [na ang Kanyang nakakamanghang mga gawa ay udyok ng isang masamang espiritu] ay hindi pinansin ni Kristo. Siya ay nagpatuloy upang ipakita na ang Kanyang gawain ng pagpapagaling sa Bethesda ay naaayon sa kautusan ng Sabbath, at ito ay nabigyang-katwiran sa pamamagitan ng pagpapaliwanag na ang mga Hudyo mismo ang naglagay sa kautusan. Sinabi niya, ‘Ibinigay sa inyo ni Moises ang pagtutuli; . . . at tinutuli ninyo sa sabbath ang isang lalake.’ Ayon sa kautusan, ang bawat bata ay dapat tuliin sa ikawalong araw. Kung ang itinakdang oras ay pumatak sa Sabbath, ang seremonya ay dapat na isagawa. Gaano pa nga ba dapat ito ay naaayon ng diwa ng kautusan na gawin ang isang tao na ‘pagalingin ng lubos sa araw ng Sabbath.’ ”—Ibid., pp. 456, 457.
c. Ipaliwanag ang malawak na kahalagahan ng sumunod na babala ni Kristo. Juan 7:24.
“Ang mga pinuno ay natahimik; at marami sa mga tao ang sumigaw, ‘Hindi baga Siya, ang kanilang pinagsisikapang patayin? At narito, siya'y hayag na nagsasalita, at walang anomang sinasabi sila sa Kaniya. Napagkikilala kayang tunay ng mga pinuno na ito ang Cristo?’ ”—Ibid., p. 457.
“[Si Kristo] ay hindi tumitingin sa panlabas na anyo; Siya ay hindi humahatol gaya ng paghatol ng tao. Hindi niya pinahahalagahan ang tao ayon sa kanyang mataas na katungkulan, talento, edukasyon, o posisyon. ‘Nguni't ang taong ito ay titingnan ko, sa makatuwid baga'y siyang dukha at may pagsisising loob, at nanginginig sa aking salita.’ ”—The Signs of the Times, Oktubre 21, 1897.
Hue
, Abr 17
5. TAO vs. BANAL NA PAGHATOL
a. Paano inilalarawan ng Kasulatan ang kalagayan ng kaisipan ng lipunan sa sanlibutang ito—na kadalasan ay nakikita noong sinaunang panahon, ngunit lalo na ngayon? Isaias 59:14, 15.
“Ang mga ahensya ng kasamaan ay nagsasama-sama ng kanilang mga puwersa at pinatatatag. Sila ay nagpapalakas para sa huling matinding sakuna. Ang napakalaking pagbabago ay malapit ng mangyari sa ating sanlibutan, at ang mga huling pagkilos ay magiging mabilis. . . .
“Ang kaaway ay nagtagumpay sa pagbaluktot ng katarungan at sa pagpuno sa puso ng mga tao ng pagnanais para sa makasariling pakinabang. . . . Ang mga sigaw ng nagugutom na sangkatauhan ay dumarating sa harapan ng Diyos, habang sa bawat uri ng pang-aapi at paghingi ng sapilitan ang mga tao ay nagtatambak ng napakalaking kayamanan.”—Testimonies for the Church, vol. 9, p. 11, 12.
b. Sa gitna ng kaguluhan, bakit tayo maaaring magtitiwala sa mga pamamaraan ng Diyos? Isaias 55:8, 9.
“Bagaman ang mga may hangganang pag-iisip ng mga tao ay hindi sapat upang pumasok sa mga payo ng Isang Walang-hanggan, o lubos na maunawaan ang pagsasagawa ng Kanyang mga layunin, ngunit kadalasan ay dahil sa ilang pagkakamali o kapabayaan sa kanilang sariling bahagi kaya malabo nilang nauunawaan ang mga mensahe ng Langit. Hindi madalang na ang mga isipan ng mga tao, at maging ng mga lingkod ng Diyos, ay nabubulag nang lubos sa mga opinyon ng tao, ng mga tradisyon at maling aral ng mga tao, na bahagyang nauunawaan lamang nila ang mga dakilang bagay na Kanyang inihahayag sa Kanyang salita.”—The Great Controversy, pp. 344, 345.
“Ang mithiin ng Diyos para sa Kanyang mga anak ay mas mataas kaysa sa pinakamataas na maaaring maabot ng kaisipan ng tao. Siya ay nagbigay sa Kanyang banal na kautusan ng kopya ng Kanyang katangian.”—Testimonies for the Church, vol. 8, p. 63.
Biyernes
, Abr 18
PERSONAL NA MGA KATANUNGAN SA PAGBABALIK-ARAL
1. Ilarawan ang kapaligiran sa tahanan kung saan pinalaki si Jesus.
2. Paano ang pag-uugaling ipinakita ng mga kapatid ni Kristo ay madalas na nauulit sa ngayon?
3. Anong magkakasalungat na mga opinyon ang ipinakalat tungkol kay Jesus?
4. Ipaliwanag ang espiritu na ipinakita ng mga rabbi kay Jesus.
5. Ilarawan ang malaking pagkakaiba sa pagitan ng mga pamamaraan ng tao at ng sa Diyos.